Μετά την κατακραυγή τους από το ντοκιμαντέρ του Λούι Ψυχογιού οι κάτοικοι του Ταΐτζι «αγάπησαν» τα λατρεμένα θαλάσσια θηλαστικά.
Κατηγορήθηκαν -όχι άδικα- για το αιματοκύλισμα των δελφινιών, έγιναν δακτυλοδεικτούμενοι (μέσω βραβευμένου με Οσκαρ ντοκιμαντέρ του Λούι Ψυχογιού) και επειδή η τοπική τους οικονομία δέχθηκε σοβαρό πλήγμα, αποφάσισαν να στραφούν σε λιγότερο αιματηρές μορφές εκμετάλλευσης των δελφινιών.
Η εκμετάλλευση είναι αυτή τη φορά σχηματική, αφού χρησιμοποιούν τα δελφίνια σε ενυδρεία που έχουν δημιουργήσει ή έχοντας στήσει γλυπτά, τα οποία εξυπηρετούν όχι μόνο τη λατρευτική τους παράδοση, αλλά και τη νέα τους πηγή εσόδων, που δεν είναι άλλη από τον τουρισμό.
Είναι οι κάτοικοι του μικρού ψαροχωριού της Ιαπωνίας, Ταΐτζι, που επιστράτευσαν το ευρηματικό τους πνεύμα ώστε να κάνουν τονωτική ένεση στη χειμαζόμενη οικονομία τους, αλλά και να διώξουν από πάνω τους τον «λεκέ» της θυσίας των ζώων στο όνομα του κέρδους. Οχι βέβαια ότι έχουν σταματήσει αυτή τη δραστηριότητα, ωστόσο ο τουρισμός τούς δίνει την ευκαιρία να το πράξουν κάποια μέρα.
Η μέθοδος είναι πολύ σκληρή: Κάποιους μήνες κάθε χρόνο τα δελφίνια οδηγούνται σε μία σπηλιά. Μερικά τα πιάνουν για να τα πουλήσουν σε ενυδρεία διάφορων χωρών, ενώ άλλα καμακώνονται και στη συνέχεια σφαγιάζονται για να πωληθεί το κρέας τους στις τοπικές αγορές.
Αυτό ακριβώς απέδωσε η ταινία-ντοκιμαντέρ του Λούη Ψυχογιού. Μέσα από τις ανατριχιαστικές της σκηνές, αλλά και την παρουσίαση «ντοκουμέντων» για τον κίνδυνο από το κρέας δελφινιών, στο οποίο παρατηρήθηκαν υψηλές συγκεντρώσεις υδραργύρου, ο ελληνικής καταγωγής σκηνοθέτης παρουσίαζε τον παραλογισμό αυτής της αγριότητας.
Φέτος o κινηματογραφιστής του «The Cove» ανέβασε στο Instagram μία φωτογραφία ενός δελφινιού αλμπίνου που βρίσκεται στο ενυδρείο του Ταΐτζι και αυτό προκάλεσε νέο γύρο αντιδράσεων, καθώς υπονοήθηκε ότι είχαν εγκλωβίσει το σπάνιο δελφίνι για να το πουλήσουν. Το hashtag #tweet4taiji εμφανίστηκε σε 127.000 tweets μόνο τον περασμένο μήνα. Οι ντόπιοι θυμώνουν και δηλώνουν ότι είναι άδικο να δέχονται κριτική γι’ αυτό που επιλέγουν να τρώνε.
Οπως υποστηρίζουν, κάθε τέλος Απριλίου στους βουδιστικούς ναούς τους προσεύχονται για τις ψυχές των δελφινιών που σκοτώνουν κάθε χρόνο…