Το ξέσπασμα του Κώστα Βενετσάνου. Βολές κατά Παπαδόπουλου, Τσουκαλά και Χρ. Βασιλόπουλου
Εχει βάλει τη σφραγίδα του στα πρώτα βήματα της ελληνικής τηλεόρασης, ως παρουσιαστής μουσικών εκπομπών από τις οποίες πέρασαν όλα τα μεγάλα ονόματα του πενταγράμμου.
Ο Κώστας Βενετσάνος, που κουβαλάει 55 χρόνια ενεργούς καλλιτεχνικής πορείας και κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει τη στήριξή του στο ελληνικό τραγούδι τη χρυσή δεκαετία του ’70, όταν και ο ίδιος ήταν στο απόγειο της δόξας του, είναι ο αποδιοπομπαίος τράγος της δημόσιας τηλεόρασης. Οπως καταγγέλλει στην «Espresso», εδώ και περίπου τριάντα χρόνια βρίσκεται εκτός… τηλεοπτικού νυμφώνος -σε ό,τι αφορά την πρώην ΕΡΤ-, καθώς οι εκάστοτε παραγωγοί και παρουσιαστές μουσικών εκπομπών τον έχουν εκτός της λίστας των προσκεκλημένων τους. Μάλιστα, αναφέρεται προσωπικά στον Σπύρο Παπαδόπουλο που, όπως τονίζει, «παρουσίαζε τόσα χρόνια την εκπομπή “Στην υγειά μας” στο κρατικό μας κανάλι και, παρότι του έστειλα μέχρι και… βιογραφικό για να του θυμίσω ποιος είμαι, δεν με κάλεσε ούτε μία φορά!»
Εξομολόγηση
«Είναι αδιανόητο, και όμως συμβαίνει» λέει στην «Espresso» ο παλιός, καλός κομφερανσιέ (ή σόουμαν, όπως θέλει να αποκαλείται ο ίδιος) και συνεχίζει την εξομολόγησή του για το τι ακριβώς συμβαίνει και δεν τον βλέπουμε στη δημόσια τηλεόραση. «Μέσα από τις μουσικές τηλεοπτικές εκπομπές μου την τότε ΥΕΝΕΔ πέρασαν όλα τα χρυσά αστέρια του ελληνικού τραγουδιού και εγώ -χωρίς ίχνος υπεροψίας το λέω- έβαλα το χεράκι μου στη στήριξη και στην προβολή του ελληνικού τραγουδιού τη δεκαετία του ’70. Κι όμως, αυτή τη δουλειά μου κάποιοι παρουσιαστές της δημόσιας τηλεόρασης, με τη στάση τους να μη με καλούν ποτέ στις μουσικές εκπομπές τους, την έχουν… θάψει. Ακόμη και όταν φιλοξενούν τραγουδιστές που αναφέρονται στο όνομά μου, του τύπου “ο Βενετσάνος με πρωτοπαρουσίασε ή με στήριξε” κι άλλα τέτοια, εκείνοι το προσπερνάνε σαν να μην υπάρχω. Ο Σπύρος Παπαδόπουλος με τα ατελείωτα επεισόδια που έκανε προσκαλώντας τους ίδιους και τους ίδιους καλλιτέχνες, η Μπήλιω Τσουκαλά με την εκπομπή “Eχει γούστο”, ακόμη και ο Χρίστος Βασιλόπουλος με τη “Μηχανή του χρόνου”, που παρουσίαζε διάφορα καλλιτεχνικά αφιερώματα, δεν μου έδωσαν ποτέ το μικρόφωνο να πω τη γνώμη μου για το τραγούδι. Θέλω μόνο να τους πω ότι στις καρέκλες που κάθονται πρώτοι είχαμε καθίσει εμείς, εννοώ τον Νίκο Μαστοράκη, τον Χρήστο Οικονόμου και άλλους, οι οποίοι κάναμε εκπομπές στα πρώτα βήματα της ελληνικής τηλεόρασης, βάζοντας τα θεμέλια της λεγόμενης “τηλεοπτικής ψυχαγωγίας” και πάνω στα δικά μας χνάρια πατάνε για να υπάρχουν σήμερα». Θα πρέπει να πούμε ότι ο Κώστας Βενετσάνος δεν έχει την καλύτερη γνώμη για τους παρουσιαστές της σημερινής ιδιωτικής τηλεόρασης.
Ο μόνος που θεωρεί ότι συγκεντρώνει πολλά προσόντα ώστε να είναι «λαμπερός παρουσιαστής και να ξεχωρίζει» είναι ο Ανδρέας Μικρουτσικος, ο οποίος όπως τονίζει: «Λείπει από την ελληνική τηλεόραση».
Τα δύσκολα παιδικά χρόνια, η επιθυμία να γίνει ιερέας και η μεγάλη καριέρα
Ο ΚΩΣΤΑΣ Βενετσάνος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη την περίοδο της γερμανικής Κατοχής. Είναι μοναχοπαίδι και μάλιστα είχε δύσκολα παιδικά χρόνια, καθώς από το πρώτο έτος της ζωής του βίωσε την εγκατάλειψη του πατέρα του. «Μας παράτησε όταν ήμουνα οκτώ μηνών για μια άλλη γυναίκα, γεγονός που με πίκρανε πάρα πολύ. Ευτυχώς είχα μια πάρα πολύ καλή μητέρα, την κυρία Αννα, που στάθηκε βράχος στο πλευρό μου μέχρι το τέλος της ζωής της» μας λέει και αποκαλύπτει ότι λόγω της έλλειψης του πατέρα του δεν ήθελε στην καλλιτεχνική του καριέρα να χρησιμοποιήσει το πραγματικό του επίθετο (είναι Δεσποινόπουλος) και έτσι επέλεξε το ψευδώνυμο Βενετσάνος. Στην εφηβεία του, έχοντας γίνει κατηχητής λόγω της μεγάλης αγάπης του για τη θρησκεία, ήθελε να γίνει παπάς, αλλά δεν τον άφησε η μητέρα του. Το θέατρο και το τραγούδι είναι οι επόμενες μεγάλες αγάπες του και έτσι φοιτά στις δραματικές σχολές του Πέλου Κατσέλη και του Λυκούργου Σταυράκου, με συμμαθητή τον Γιάννη Βόγλη.
«Αρχικά στα μέσα της δεκαετίας του ‘50 ξεκίνησα ως τραγουδιστής σε μπουάτ της Πλάκας με τη Μαρία Δουράκη. Με το θέατρο ασχολήθηκα το 1966 και οι πρώτες μου δουλειές ήταν με τη Σοφία Βέμπο στο θέατρό της. Εκεί τραγουδούσα, χόρευα, έπαιζα και μπορώ να πω ότι στο πλευρό της αείμνηστης Βέμπο είχα μία από τις καλύτερες συνεργασίες της καριέρας μου».
Από τα πρώτα του βήματα στο σανίδι ο Βενετσάνος δείχνει να έχει μεγάλη ευχέρεια στον λόγο εκτός κειμένου, στα αυθόρμητα και πηγαία αστεία, στην άνεση να τραγουδάει και να χορεύει (αυτό που τότε ονομαζόταν «λαμπερός κομπέρ»), με αποτέλεσμα να προσελκύσει το ενδιαφέρον του θρυλικού κομφερανσιέ της εποχής Γιώργου Οικονομίδη. «Ο Οικονομίδης, ένας από τους καλύτερους και πιο λαμπερούς παρουσιαστές της χώρας μας, ήταν ο δάσκαλός μου. Με πήρε κοντά του ως βοηθό του στο Αλσος» μας λέει και συμπληρώνει ότι από εκείνον πήρε πολλά στοιχεία για τις μετέπειτα δικές του παρουσιάσεις στο αναψυκτήρια Ερμής, Αίγλη και Παλλήνη και σε πάρα πολλές καλλιτεχνικές βραδιέςπου διοργάνωνε με την παρουσία των μεγαλύτερων καλλιτεχνών στις δεκαετίες του ‘70 και του ‘80. Το 1968 ο Κώστας Βενετσάνος παρουσιάζει στην ΥΕΝΕΔ την πρώτη μουσική εκπομπή της ελληνικής τηλεόρασης με τον τίτλο «Μουσική συνέντευξη», ενώ ένα χρόνο μετά βρίσκεται στο τιμόνι παρουσίασης του θρυλικού προγράμματος «Χαρούμενη Αθήνα», το οποίο προβαλλόταν κάθε Κυριακή μέχρι το 1981, φιλοξενώντας όλους τους μεγάλους σταρ του τραγουδιού, που παρουσίαζαν τη νέα τους δουλειά. την ίδια περίοδο παρουσιάζει παράλληλα μία ακόμη εκπομπή καλλιτεχνικού περιεχομένου, το «Βαριετέ», με προσκεκλημένους θρύλους του θεάτρου και του κινηματογράφου, όπως ο Ορέστης Μακρής.Στο πλούσιο βιογραφικό του ως παρουσιαστής συμπεριλαμβάνονται η περίφημη Γιορτή του Κρασιού που διοργανωνόταν τη δεκαετία του ‘70 και το καρναβάλι του Μοσχάτου στα 90s.
Ο άνθρωπος που ανακάλυψε τη Βίσση
Ο ΚΩΣΤΑΣ Βενετσάνος είναι ο άνθρωπος που ανακάλυψε το μεγάλο ταλέντο της Αννας Βίσση το 1971, όταν η τραγουδίστρια ήταν έφηβη και έκανε τα πρώτα της δειλά βήματα στην Κύπρο.
«Την παρουσίασα δύο φορές στην εκπομπή μου “Χαρούμενη Αθήνα” και τη σύστησα στον Μάκη Μάτσα, ο οποίος αμέσως της πρότεινε συμβόλαιο με τη Minos» θυμάται σήμερα και προσθέτει: «Η Βίσση είναι ανάμεσα στους ελάχιστους καλλιτέχνες που έχουν αναγνωρίσει τη βοήθειά μου στην καριέρα τους». Το ίδιο θερμός μαζί του είναι και ο Γιάννης Πάριος, ο οποίος δύο φορές που τον έχει δει σε κέντρα όπου εμφανίζεται έχει πει από μικροφώνου «ο κύριος αυτός, τα χρόνια που τον χρειαζόμασταν, ήταν κοντά μας».
Αλκίνοος Μπουνιάς
Φωτό: Χρήστος Ζήνας