Ο Μάκης Μάτσας, ο κραταιός άντρας της δισκογραφίας, ξεδιπλώνει μέσα από τις σελίδες της αυτοβιογραφίας του «Πίσω απ’ τη Μαρκίζα» άγνωστες πτυχές των υπέρλαμπρων αστεριών του ελληνικού πενταγράμμου
Για σαράντα ολόκληρα χρόνια αφοσιώθηκε ψυχή τε και σώματι στο αέναο κυνήγι των στίχων και των μελωδιών που θα μιλούσαν κατευθείαν στις καρδιές των Ελλήνων, αφήνοντας τα λαμπερά φώτα της μαρκίζας για τα αστέρια του πάλκου.
Ο Μάκης Μάτσας, ο κραταιός άνδρας της εγχώριας δισκογραφίας και η «ψυχή» της εταιρίας Minos-Emi, ξεδιπλώνει τις μνήμες του και αποκαλύπτει άγνωστες πτυχές της επαγγελματικής πορείας του μέσα από το αυτοβιογραφικό βιβλίο του «Πίσω από τη μαρκίζα. 40 χρόνια ελληνικής μουσικής όπως την έζησα», που κυκλοφόρησε πριν από λίγες ημέρες από τις εκδόσεις Διόπτρα. Ενα ιδιαίτερα χορταστικό ανάγνωσμα για την προσωπικότητα ενός ανθρώπου που άφησε ανεξίτηλο το αποτύπωμά του στην ιστορία της ελληνικής δισκογραφίας. Οι πρώτες ενότητες του βιβλίου του είναι αφιερωμένες στην οικογένεια Μάτσα, στις δυσκολίες που αντιμετώπισε την περίοδο της Κατοχής, αλλά και στη δραστηριοποίησή της στη δισκογραφική εταιρία Odeon-Parlophone. Εταιρία που διαλύθηκε λόγω οικονομικών προβλημάτων και αναγεννήθηκε το 1960 με την επονομασία «Μίνως Μάτσας και Υιός», με τον 23χρονο τότε Μάκη να αναλαμβάνει τα ηνία της.
Από τους πιο αγαπημένους συνεργάτες του ήταν και ο Τόλης Βοσκόπουλος. «Είχε μια ανεπιτήδευτη μεγαλοπρέπεια, έναν αέρα σχεδόν πριγκιπικό, σαν να είχε ανατραφεί από γονείς μεγάλης αρχοντικής οικογένειας, παρότι ο πατέρας του ασχολούνταν με το χονδρεμπόριο φρούτων» θυμάται για τον σπουδαίο ερμηνευτή, τον οποίο αποκαλεί αστειευόμενος «πρόδρομο του Ρουβά», μια και κάθε φορά που εμφανιζόταν στην πίστα λιποθυμούσε το γυναικείο κοινό! Ανιδιοτελής και αυθόρμητος, ο Τόλης Βοσκόπουλος δεν έπαυε να εκπλήσσει τους γύρω του με τις προτάσεις του! Οπως όταν μετά τον γάμο του με τη Μαρινέλλα πήρε τη σύζυγό του και την πήγε στα γραφεία της Minos για να υπογράψει νέο δισκογραφικό συμβόλαιο, διαλύοντας εν μια νυκτί τη συμφωνία με την εταιρία Philips.
Σημαντικό πλήγμα
Ο Μάτσας, έχοντας ήδη αποσπάσει τον Βοσκόπουλο από την Philips, επιφέροντας σημαντικό πλήγμα σε αυτή και μη θέλοντας να διαλύσει τη φιλική σχέση του με τον διευθυντή της εταιρίας Νίκο Αντύπα, αρνιόταν. «Ρε Μάκη, δεν έχεις τον θεό σου. Σου φέρνω το μ… νί στο πιάτο, κι εσύ το κοιτάς στα δόντια; Ειλικρινά δεν σε καταλαβαίνω!» γύρισε και του είπε χαρακτηριστικά ο Τόλης Βοσκόπουλος.
Αν υπήρξε ένας τραγουδιστής τον οποίο πάσχισε να φέρει στα δικά του… δισκογραφικά νερά, αυτός ήταν ο Στέλιος Καζαντζίδης. Η σχέση τους υπήρξε παροιμιώδης, όπως και η μακροχρόνια αντιπαράθεσή τους, η οποία παρουσιάζεται ξεκινώντας από το πρώτο συμβόλαιο που υπογράφηκε με τον «Στελλάρα» και την παραλίγο ματαίωσή του, όταν την ώρα που έπεφταν οι υπογραφές ένας από τους στενούς συνεργάτες της «αντίπαλης» Columbia τον πλησίασε για να τον μεταπείσει. Εκείνη που επενέβη για να σώσει την κατάσταση ήταν η Μαρινέλλα. «Ακου να δεις, Στέλιο, αν εσύ δεν φοράς παντελόνια, εγώ φοράω. Πάμε μέσα!» άρχισε να του φωνάζει.
Οι επιστολές
Για πρώτη φορά μάλιστα δημοσιεύονται και οι επιστολές που αντάλλαξε ο Μάτσας με εκείνον την περίοδο που είχε φύγει ο Καζαντζίδης για την Αμερική, ενώ μαθαίνουμε περισσότερα και για τη δεκαετή δικαστική διαμάχη τους. «Με τον Στέλιο ξενύχτησα, δάκρυσα, θύμωσα, απογοητεύτηκα και άλλες φορές ενθουσιάστηκα, παθιάστηκα, πέταξα από τη χαρά μου. Κι αυτός όμως νομίζω ότι στη διαδρομή με αγάπησε. Μου έστελνε συχνά για δώρο ό,τι πολυτιμότερο είχε: τα ψάρια που με αγάπη και κόπο ψάρευε. Κι άλλες στιγμές με μίσησε όσο κανείς άλλος στη ζωή μου. Με έβρισε δημόσια σαν τον χειρότερο εχθρό του. Αλλά λίγο προτού κλείσει τα μάτια του ρωτούσε επίμονα τη γυναίκα του, τη Βάσω, και τον αγαπημένο του κουμπάρο, τον Νίκο Τζαννιδάκη, όπως αργότερα μου εκμυστηρεύτηκαν οι ίδιοι: “Ο Μάκης μού έστειλε λουλούδια; Μου έστειλε ευχές για περαστικά; Α, μπράβο. Να τον ευχαριστήσετε”».
Ενας άλλος μεγάλος ερμηνευτής που πέρασε από τα χέρια του ήταν ο Γιάννης Πάριος. Ο Μάκης Μάτσας ήταν ο νονός του και εκείνος που του χάρισε το νέο επίθετό του. Με τον ερμηνευτή του έρωτα και της θάλασσας είχαν κυκλοφορήσει μουσικές επιτυχίες. Στις σελίδες του βιβλίου αναφέρεται και μια παντελώς άγνωστη στιχομυθία ανάμεσα στον Πάριο και τον αείμνηστο ιδιοκτήτη της Lyra, Αλέκο Πατσιφά. «Εσύ ξέρεις γιατί έχεις επιτυχίες; Να σου πω εγώ, Πάριε. Γιατί τραγουδάς για τις κακογαμ… ες γυναίκες, και αυτές είναι πάρα πολλές».
Περίεργη θλίψη
Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η γνωριμία του με τη Χαρούλα Αλεξίου. Η πρώτη συνάντησή τους έγινε το 1971. Τη χρονιά δηλαδή που το νέο, ντροπαλό κορίτσι πέρασε την πόρτα του γραφείου του Μάτσα. «Το βλέμμα της από την αρχή έκρυβε μια περίεργη θλίψη. Μόλις όμως άνοιξε το στόμα της και άκουσα τη φωνή της, με τις πρώτες κουβέντες της αισθάνθηκα σαν να γέμισε ξαφνικά το δωμάτιο με μια θαλπωρή από τη ζεστή χροιά και το ιδιαίτερο ηχόχρωμά της» αναφέρεται στο βιβλίο για τη νεαρή Χαρίκλεια Ρουπάκα, όπως είναι το πραγματικό όνομα της Χαρούλας Αλεξίου.
Μία από τις πιο συγκινητικές ιστορίες που «ξεπηδούν» από το βιβλίο είναι και εκείνη του Στράτου Διονυσίου. Ο ερμηνευτής, ήδη λαϊκό ίνδαλμα της εποχής, αλλά «κουβαλώντας» το στίγμα της φυλακής στην οποία είχε βρεθεί, επέστρεψε στη δισκογραφία με το… έτσι θέλω! «Το θέμα της φυλακής τον είχε δυσφημίσει αφάνταστα και ο κόσμος τον είχε σχεδόν ξεχάσει, αναφέρει στο βιβλίο για την επίσκεψη του τραγουδιστή στο γραφείο του το 1979. Επιπλέον, υπήρχε και το διαχρονικό πρόβλημα της κόντρας του με τον Καζαντζίδη, που έκανε σχεδόν απαγορευτική τη συνύπαρξή τους κάτω από την ίδια δισκογραφική στέγη» γράφει, εξηγώντας γιατί αρχικά απέφευγε τη συνεργασία μαζί του. «Εγώ θα έρθω στη Minos, θες δεν θες!» του είχε πει τότε ο αξέχαστος ερμηνευτής.
«Η Βίσση είχε εγκλωβιστεί»
Αναφορά γίνεται και στην Αννα Βίσση, η οποία -όπως τονίζεται- έκανε το ντεμπούτο της στη Minos στο πλευρό του τότε συντρόφου της Γιώργου Νταλάρα, για τον οποίο ο συγγραφέας αναφέρει πως την «είχε εγκλωβίσει σε ένα ρεπερτόριο που ταίριαζε πιο πολύ σε εκείνον παρά σε εκείνη. Κάτι που έμελλε να αποδειχτεί πανηγυρικά εκ των υστέρων».
