Μόνιμος θαμώνας στα γραφεία της διεύθυνσης (στη Σχολή Μωραΐτη) ο Γιάνης Βαρουφάκης ως μαθητής…
Πνεύμα αντιλογίας, μονίμως έτοιμος για σύγκρουση και εξαιρετικά επίμονος, σε σημείο που να αναγκάζει τους συνομιλητές του να «παραδώσουν τα όπλα» προκειμένου να τον ξεφορτωθούν.
Ετσι περιέγραφαν οι συμμαθητές του Γιάνη Βαρουφάκη τον έφηβο φίλο τους, εκκολαπτόμενο οικονομολόγο.
Οι προφητικές μαρτυρίες, όπως καταγράφονται στην ετήσια έκδοση των τελειοφοίτων της Σχολής Μωραΐτη («Εφηβος 1978»), αποκαλύπτουν πως το μέλλον του ατίθασου συμμαθητή τους ήταν λίγο πολύ προδιαγεγραμμένο, καθώς το ενδιαφέρον του αφενός για την πολιτική οικονομία αφετέρου για τα κοινά ήταν έκδηλο, ενώ η έμφυτη ροπή του προς την… αντίρρηση τον είχε στοχοποιήσει από νωρίς – αρχικά στους κύκλους των καθηγητών του!
«Οταν τύχαινε να επισκέπτεται την τάξη, δήλωνε την παρουσία του με διαρκή αντίρρηση σε κάθε στραβό του εκπαιδευτικού συστήματος και γενικά σε ό,τι διαφωνούσε (κάτι πολύ συχνό), πιάνοντας κουβέντα με τους καθηγητές, η οποία πολλές φορές ήταν σωτήρια για τους υπολοίπους» ανέφεραν χαρακτηριστικά οι… διορατικές μαρτυρίες.
Το «μαύρο πρόβατο»
Αν και αξιόλογος μαθητής, ήταν ανέκαθεν το «μαύρο πρόβατο» της τάξης, «τίτλο» που διατήρησε άλλωστε και στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης με τους εταίρους.
Οι συμμαθητές του επίσης του εύχονταν «να γίνει ένας διακεκριμένος οικονομολόγος και να δώσει δυναμικές λύσεις σε πολλά θέματα»! Πάντως η εξουδετέρωση του «εχθρού» με διαφωνία μέχρι τελικής πτώσης και επίμονα επιχειρήματα (προσφιλής τακτική του Γιάνη, σύμφωνα με τους συμμαθητές του) δεν «έπιασε» και τόσο με τους εταίρους.