Η νέα μέθοδος βάζει τέλος στην ανάγκη της «κλασικής» χειρουργικής επέμβασης
Η νέα μέθοδος βάζει τέλος στην ανάγκη της «κλασικής» χειρουργικής επέμβασης
Τέλος στην ανάγκη για επεμβάσεις ανοιχτής καρδιάς σε περιπτώσεις που υπάρχει τρύπα στον καρδιακό μυ βάζει πρωτοποριακή μέθοδος, η οποία επιτρέπει στους χειρουργούς να κλείνουν οπές σε όργανα χωρίς κλασική χειρουργική επέμβαση.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής την Ελεν Ρος του πανεπιστημίου Χάρβαρντ, αναφέρουν στη δημοσίευση που έκαναν στην ιατρική επιθεώρηση «Science Translational Medicine» ότι η νέα μέθοδος συνίσταται σε ένα επίθεμα («τσιρότο»), που προσκολλάται στο όργανο-στόχο χάρη σε ειδική κόλλα με τη βοήθεια δύο μικρών μπαλονιών και ενός καλωδίου οπτικής ίνας, η οποία εκπέμπει υπεριώδες φως. Για την εφαρμογή αρκεί ένα μικροσκοπικό άνοιγμα στο σώμα για να εισάγει το ανωτέρω σύστημα στον ασθενή.
Η συσκευή τοποθετεί το επίθεμα στο σωστό σημείο του τραύματος και μετά το σταθεροποιεί με την πίεση των δύο μπαλονιών. Τέλος το υπεριώδες φως σταθεροποιεί την κόλλα του επιθέματος. Τόσο το τελευταίο όσο και η κόλλα είναι βιοδιασπώμενα και απορροφώνται σταδιακά από το σώμα, καθώς το τραύμα θεραπεύεται.
Οι ερευνητές έκαναν επιτυχή εφαρμογή της τεχνικής σε πειραματόζωα (τρωκτικά και χοίρους), αποκαθιστώντας τραύματα στην καρδιά, στο στομάχι και στην κοιλιά των ζώων. Σε ένα ζωντανό χοίρο έκλεισαν μια τρύπα στην καρδιά του καθώς αυτή χτυπούσε!
Πλεονεκτήματα
Η νέα μέθοδος θα μπορούσε -μεταξύ άλλων- να αξιοποιηθεί μελλοντικά στην καρδιοχειρουργική, όπου σήμερα τέτοια τραύματα απαιτούν είτε επέμβαση ανοιχτής καρδιάς είτε την εισαγωγή μεταλλικών συσκευών που παραμένουν στο σώμα.
Τα βιοδιασπώμενα επιθέματα -εκτός από την τοποθέτησή τους με ελάχιστα επεμβατικό τρόπο- έχουν σημαντικά πρόσθετα πλεονεκτήματα, όπως δήλωσε η Ρος, καθώς μπορούν να κοπούν σε οποιοδήποτε μέγεθος, είναι ελαστικά, κινούνται μαζί με τον τραυματισμένο ιστό και τελικά απορροφώνται από αυτόν.
Στην ερευνητική ομάδα συμμετείχε ο μηχανολόγος μηχανικός Παναγιώτης Πολυγερινός ως μεταδιδακτορικός ερευνητής στη Σχολή Μηχανικής και Εφαρμοσμένων Επιστημών και στο Ινστιτούτο Βιολογικής Μηχανικής Wyss του πανεπιστημίου Χάρβαρντ. Απόφοιτος του ΤΕΙ Κρήτης, σήμερα είναι επίκουρος καθηγητής στην Πολυτεχνική Σχολή του πολιτειακού πανεπιστημίου της Αριζόνα.
