Ο εκκεντρικός «βασιλιάς της σοκολάτας» μετέφρασε το μυστικό της επιτυχίας στα αραβικά για να μην πέσει στα χέρια των κατασκόπων
Ο εκκεντρικός «βασιλιάς της σοκολάτας» μετέφρασε το μυστικό της επιτυχίας στα αραβικά για να μην πέσει στα χέρια των κατασκόπων
Αφιέρωσε ολόκληρη τη ζωή του στη σοκολάτα. Ομως, η ζωή του εκκεντρικού και αινιγματικού Μικέλε Φερέρο, του ιδιοκτήτη της σοκολατοβιομηχανίας Ferrero, ο οποίος πέθανε περίπου πριν από έναν χρόνο, δεν είχε μόνο γλυκιές στιγμές, αλλά και πιο
πικρές, που προκαλούνταν από τον φόβο της βιομηχανικής κατασκοπίας, εξαιτίας του οποίου έφτανε να μεταφράζει τις συνταγές του στα αραβικά για να προστατεύει τα μυστικά της επιχείρησης!
ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΤΡΙΝΑ ΚΑΛΑΜΒΟΚΙΔΗ
Η τεράστια επιτυχία των γλυκισμάτων του, όπως η Nutella, τα Kinder Εκπληξη, τα Ferrero Roche και τα Tic Tac, τον κατέστησαν έναν από τους πλουσιότερους ανθρώπους του πλανήτη, με περιουσία 24.000.000.000 ευρώ, ωστόσο, ως άλλος «Γουίλι Γουόνκα» από τη δημοφιλή ταινία «Ο Τσάρλι και το Εργοστάσιο Σοκολάτας», ο Φερέρο είχε να αντιμετωπίσει μια σειρά από ζηλόφθονους ανταγωνιστές, που έστελναν ακόμη και κατασκόπους για να κλέψουν τις συνταγές των παγκοσμίου φήμης σοκολατών του.
Η ενασχόληση της οικογένειας Φερέρο με τη ζαχαροπλαστική ξεκίνησε από τον πατέρα του Μικέλε, Πιέτρο, ο οποίος αποφάσισε να αναζητήσει την τύχη του στην Ερυθραία, τότε ιταλική αποικία. Εκεί, του γεννήθηκε η ιδέα της ανάμειξης αλεσμένου, καβουρδισμένου φουντουκιού, που ήταν φτηνό και ευδοκιμούσε στην Αλμπα. Η δημιουργία του, γνωστή ως «τζαντούγια» στην τοπική διάλεκτο, η οποία αρχικά πωλείτο σε μορφή μπάρας, κατάφερε να σημειώσει μεγάλη επιτυχία έως το 1950.
Ήταν όμως ο γιος του, ο Μικέλε, εκείνος που, όταν ανέλαβε τα ηνία της εταιρίας το 1957, κατάφερε να τη μετατρέψει στην τρίτη μεγαλύτερη σοκολατοβιομηχανία στον κόσμο, χάρη στο όραμά του να προσθέσει περισσότερη ζάχαρη, να τη μετονομάσει σε Nutella και να την πουλά σε βάζα.
Στην πραγματικότητα, ο Μικέλε Φερέρο ήταν η ιδιοφυΐα πίσω από όλα τα κορυφαία προϊόντα της εταιρίας, προσθέτοντας τις σοκολάτες Kinder και τα Tic Tac στη λίστα των επιτυχιών του έως το 1960. Οταν ανακάλυψε τον τρόπο να προσθέτει λικέρ στη σοκολάτα χωρίς αυτή να απορροφά το υγρό, ένιωσε εξαιρετικά υπερήφανος, αλλά, όπως αποκαλύπτει ο στενός φίλος του, Φράντσο Γκράντε Στίβενς, φοβόταν πως, αν κατοχύρωνε την πατέντα στην Ευρώπη, κάποιος θα πουλούσε τη συνταγή στον ανταγωνισμό. Γι’ αυτό και εκμεταλλεύτηκε τη συμφωνία Ιταλίας – Αιγύπτου, μεταφράζοντας τη συνταγή του στα αραβικά και φυλάσσοντάς την στο Κάιρο.
Το μεγάλο μυστικό της επιτυχίας του, ωστόσο, ήταν η τελειομανία του. Οι εργαζόμενοι στο εργοστάσιό του είχαν ρητή εντολή να αφαιρούν από τη γραμμή παραγωγής τα ελαττωματικά προϊόντα και να τα δίνουν στα ζώα, με αποτέλεσμα τα γουρούνια της Αλμπα να τρέφονται κατά κύριο λόγο με σοκολατένια αβγά Kinder.
Τα μαύρα γυαλιά και οι σχέσεις στοργής με τους υπαλλήλους του
Η μυστικοπάθεια και η εργασιομανία του Μικέλε Φερέρο καθόρισαν σε μεγάλο βαθμό και την οικογενειακή ζωή του, καθώς ακόμα και τη σύζυγό του Μαρία Φράνκα τη γνώρισε στους κόλπους του εργοστασίου, όπου εκείνη εργαζόταν ως γραμματέας. Στη διάρκεια της ζωής του, ο ίδιος δεν έδωσε ποτέ καμία συνέντευξη, καθώς, όπως συνήθιζε να λέει, οι εφημερίδες πρέπει να γράφουν το όνομα κάποιου μόνο σε δύο περιπτώσεις -στη γέννηση και στο θάνατό του-, ενώ συνήθιζε να κυκλοφορεί με γυαλιά ηλίου για να περνά απαρατήρητος, τόσο εκτός σπιτιού όσο και σε κλειστούς χώρους.
Αν και ο ίδιος μετακόμισε κάποια στιγμή στο Μόντε Κάρλο και πηγαινοερχόταν καθημερινά στην Αλμπα με ελικόπτερο, η ευημερία των κατοίκων της πόλης ήταν ανέκαθεν πρώτη προτεραιότητά του. 
Σε μια εποχή που εκατομμύρια Ιταλοί εγκατέλειπαν την ύπαιθρο για να βρουν δουλειά σε μεγάλες πόλεις, ήταν ο πρώτος που έβαλε λεωφορεία για να τους μεταφέρει από τα σπίτια τους στα χωράφια στο εργοστάσιο, προκειμένου οι οικογένειες να μην αναγκαστούν να εγκαταλείψουν τη γη τους.
Το εργοστάσιο τροφοδοτούσε με ρεύμα τα σπίτια των εργαζομένων, οι οποίοι, μεταξύ άλλων, απολάμβαναν ισόβια ιατρική περίθαλψη, ενώ οι συνταξιούχοι περνούν τις ημέρες τους μαθαίνοντας χορούς ή χρήση ηλεκτρονικών υπολογιστών στο ίδρυμα που ίδρυσε η χήρα του Φερέρο και πέμπτη πλουσιότερη γυναίκα στον κόσμο, Μαρία Φράνκα.
Μετά τον ξαφνικό θάνατο του μεγάλου γιου του και διευθύνοντα συμβούλου της Ferrero, Πιέτρο, σε ηλικία 47 ετών, τα ηνία της εταιρίας ανέλαβε ο μικρότερος γιος της οικογένειας, Τζοβάνι, ο οποίος υποσχέθηκε να συνεχίσει το έργο του πατέρα του.
Δείτε παρακάτω τις φωτογραφίες:
