Ο Δημήτρης Κοντολάζος, το «καλό παιδί της νύχτας», θυμάται τα χρόνια που δούλευε ως μηχανικός αυτοκινήτων και εξηγεί γιατί η Μαρινέλλα και ο Πάριος ήταν για εκείνον δάσκαλοι
«Αν μ’ αγαπούσες λίγο», «Εγώ δεν ήμουνα αλήτης», «Ολα τα ‘δωσα για σένα», «Δεν σου κάνω τον άγιο». Τεράστια ερωτικά σουξέ, με την υπογραφή σπουδαίων συνθετών και στιχουργών, όλα τραγουδισμένα από τη «ζεστή» και χαρακτηριστική φωνή του Δημήτρη Κοντολάζου.
ΑΠΟ ΤΟΝ
ΑΛΚΙΝΟΟ ΜΠΟΥΝΙΑ
Και αυτό γιατί μπορεί οι υποχωρήσεις που έκανε από μαρκίζες και πίστες να του χάρισαν τον τίτλου του «καλού παιδιού της νύχτας», ο ίδιος όμως παραδέχεται σήμερα πως θα έπρεπε να είναι πιο σκληρός στις συνεργασίες του.
Αν και ξεκίνησε να εργάζεται σε συνεργείο αυτοκινήτων, η μουσική που ακουγόταν ανέκαθεν στο σπίτι της οικογένειας Κοντολάζου στην Πυλαία Θεσσαλονίκης τον μάγεψε κι έτσι αποφάσισε, αντί να τραγουδάει μόνο για τους φίλους του, να κυνηγήσει το όνειρο. Εκανε το μεγάλο «μπαμ» όταν πήρε το πρώτο βραβείο στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης με το θρυλικό τραγούδι «Μπαρμπαλιάς» (1973), ενώ σήμερα, 43 χρόνια έπειτα από την επιτυχία που τον έβαλε στον μουσικό χάρτη, επέστρεψε στη γενέτειρά του για να τραγουδήσει, μαζί με ένα επιτελείο από νεαρούς συναδέλφους του, σε γνωστό στέκι στα Λαδάδικα. Επίσης, μέσα στον Μάιο θα επανακυκλοφορήσει το ντουέτο «Μια ιστορία» του Τάκη Σούκα, το οποίο ερμήνευσε το 1980 με την Αμαλία. «Σήμερα το τραγουδάω με την Ελένη Χατζίδου και συμπεριλαμβάνεται στο νέο CD της τραγουδίστριας, σε ενορχήστρωση του Παναγιώτη Μπρακούλια» τονίζει ο ίδιος.
Μιλώντας για τα προσωπικά του, υποστηρίζει πως έχει καλές σχέσεις με τις τρεις κόρες που έχει αποκτήσει από τις τρεις διαφορετικές γυναίκες της ζωής του, και τονίζει πως έχει κατορθώσει να είναι όλοι τους μια αγαπημένη οικογένεια.
Η τελευταία σύζυγός του
Ωστόσο η κουβέντα επικεντρώνεται στην τελευταία σύζυγό του, την τραγουδίστρια Καρολίνα Στάμου -η οποία, όπως λέει, «είναι τα πάντα» για εκείνον- και στην κόρη τους Σοφία, η οποία ακολουθεί τα βήματά τους και ασχολείται με το τραγούδι. Πρόκειται, όπως μάθαμε, κατά τη διάρκεια της συνέντευξης, για τη βαφτιστήρα της Ελένης Μενεγάκη, με την οποία όμως εδώ και πολλά χρόνια το κορίτσι και οι γονείς της δεν διατηρούν καμία απολύτως σχέση.
«Νομίζω ότι από τα τέλη της δεκαετίας του ’90 έχουμε να βρεθούμε με την Ελένη και δεν γνωρίζω αν ξέρει ότι η Σοφία ασχολείται με το τραγούδι. Τι να κάνουμε… Πολλοί νονοί και νονές χάνονται…» επισημαίνει ο ίδιος, χωρίς να θέλει να δώσει συνέχεια.
Πώς ήταν τα παιδικά σου χρόνια;
Γεννήθηκα το 1951 στην Πυλαία Θεσσαλονίκης. Εχω μια αδελφή, τη Μαίρη, πιο μικρή από μένα. Τα παιδικά μου χρόνια ήταν χαλαρά, με ανέμελα παιχνίδια στις αλάνες, με ποδήλατα και στη συνέχεια με μηχανάκια. Ο πατέρας μου δούλευε στη ΔΕΗ, στις εναέριες βλάβες, και η μητέρα μου ασχολιόταν με τα οικιακά. Στην Κατοχή ο πατέρας μου έπαιζε μπουζούκι και τραγουδούσε με μια κομπανία, αλλά τα παράτησε γιατί ένα βράδυ τούς απείλησαν οι Γερμανοί ότι θα τους σκοτώσουν και από τότε τρόμαξαν και «κρέμασαν» τα όργανα. Ομως πάντα στο σπίτι μας ακουγόταν μουσική κι εγώ από μικρό παιδί τραγουδούσα στις παρέες.
Εχω ακούσει ότι στην εφηβεία σου δούλευες σε συνεργείο αυτοκινήτων.
Ναι, ήμουν μηχανικός αυτοκινήτων. Δούλευα σε γνωστή αντιπροσωπία στη Θεσσαλονίκη και παράλληλα πήγαινα σε τεχνική σχολή, στον Ευκλείδη. Ομως τα παράτησα για να γίνω τραγουδιστής. Από το πρωί ως το βράδυ τραγουδούσα και οι φίλοι μου με ξεσήκωσαν να ασχοληθώ επαγγελματικά. Ετσι, στα δεκαεπτά μου, πήγα και βρήκα τον γείτονά μου, τον Γρήγορη Τζιστούδη, έναν σπουδαίο σολίστα του μπουζουκιού, που αργότερα, όταν μετακόμισε στη Σουηδία, έπαιξε σε συναυλίες του Μίκη Θεοδωράκη και του Ιβ Μοντάν, για να με βοηθήσει να μάθω διάφορα τραγούδια. Υστερα από δύο χρόνια, τα οποία πήγαινα το πρωί στο συνεργείο και το βράδυ εμφανιζόμουν σε κάποια μαγαζιά της Θεσσαλονίκης, αποφάσισα να ασχοληθώ μόνο με το τραγούδι. Πήγα στο θρυλικό Αριγκάτο, όπου συνάντησα την Ξανθίππη Καραθανάση, τη Λιζέττα Νικολάου και τους Charms.
Πώς βρέθηκες στην Αθήνα;
Ο μάνατζερ των Charms, o Kώστας Τσιρώνης, μαζί με την Ξανθίππη Καραθανάση, που κατέβαιναν στην Αθήνα για να εμφανιστούν σε μαγαζί, με κάλεσαν να τους ακολουθήσω για να βρω κι εγώ την τύχη μου, που λένε. Αλλωστε στη Θεσσαλονίκη δεν μπορούσα να προχωρήσω γιατί οι εταιρίες δίσκων ήταν στην πρωτεύουσα. Οταν κατέβηκα, λοιπόν, στην Αθήνα, τα βρήκα… μπαστούνια -έμενα σε ένα δωματιάκι με μια κουζινούλα και μια πλαστική ντουλάπα- κι επέστρεψα στη Θεσσαλονίκη, αλλά ύστερα από λίγο καιρό επανήλθα γιατί είχα καταλάβει πως το… πρωτάθλημα παιζόταν εκεί.
Το 1973 εμφανίζεσαι στο Φεστιβάλ Τραγουδιού της Θεσσαλονίκης κι ερμηνεύεις τον θρυλικό «Μπαρμπαλιά» κερδίζοντας το πρώτο βραβείο.
Το τραγούδι «Μπαρμπαλιάς», που έχουν γράψει ο Πέτρος Ζέρβας και ο Δημήτρης Καραστάθης, ήταν η καλή μου μοίρα. Το οφείλω στον παραγωγό της Μinos Αχιλλέα Θεοφίλου, ο οποίος με πρότεινε για να το τραγουδήσω. Μάλιστα, το κομμάτι είχε προκριθεί στον διαγωνισμό με τη φωνή της Λίτσας Σακελλαρίου. Μάλλον δεν το πίστευαν και είπαν: «Ας στείλουμε τον νέο». Η αλήθεια είναι ότι τότε δεν ήξερα τι ακριβώς ήταν το φεστιβάλ, ωστόσο ήταν του ελαφρού τραγουδιού κι εγώ του λαϊκού.
Ενορχηστρωτής ήταν ο Θεσσαλονικιός Μάρκος Ντουβής, με τον οποίο είχα συνεργαστεί, και, μόλις άκουσα το κομμάτι που ήταν χασάπικο, έφαγα μία φλασιά και λέω στον Μάρκο να βάλουμε στο τραγούδι και ζεϊμπέκικο ύφος. Ετσι ο «Μπαρμπαλιάς» κέρδισε το πρώτο βραβείο κι έβαλε το μπουζούκι στο φεστιβάλ! Υστερα από λίγους μήνες πήγα φαντάρος και στη συνέχεια μπήκα στη δισκογραφία. Τα πρώτα χρόνια δεν πήγα καλά στη Μinos, αφού δεν έκανα ιδιαίτερα σουξέ. Ημουν απογοητευμένος και πήρα απαλλακτικό από τον κύριο Μάτσα.
«Εχω αντιμετωπίσει δυσκολίες του τύπου να μου κλείνουν τα μικρόφωνα, συνάδελφοι να είναι στην πίστα για πολλή ώρα για να βγω σε άδεια σάλα και να “αδειάσουν” κι εμένα»
Ποιοι συνθέτες σε βοήθησαν στην καριέρα σου;
Αναμφισβήτητα ο Τάκης Σούκας, ο οποίος, όταν εμφανιζόμουν μαζί του στη Φαντασία ως «μικρός» τραγουδιστής, με ρώτησε αν ήθελα να τραγουδήσω λαϊκά σε μια όχι μεγάλη εταιρία, την Polyfon. Του είπα «ναι» και μια μέρα στο σπίτι του με ρώτησε τι να μου γράψει. Του απάντησα: «Ενα κομμάτι σαν το “Ολα σε θυμίζουν” της Χαρούλας Αλεξίου». Υστερα από λίγο καιρό με φωνάζει και μου δίνει το «Μου λείπεις εσύ» και στη συνέχεια το «Μια ιστορία». Ο δίσκος πήγε πάρα πολύ καλά και τον επόμενο χρόνο κάναμε δεύτερο άλμπουμ που έβγαλε κι άλλα σουξέ όπως το «Αν μ’ αγαπούσες λίγο», το «Δεν μπορεί, δεν μπορεί» και το «Ημασταν θεοί».
Στον Σούκα χρωστάω το ότι με έβγαλε δισκογραφικά στο λαϊκό τραγούδι και ήταν ο πρώτος που μου έγραψε μεγάλες επιτυχίες. Τον ευχαριστώ χίλιες φορές, όπως και τους στιχουργούς Ηρακλή Παπασιδέρη και Νίκο Λουκά, οι οποίοι έγραψαν τους στίχους εκείνων των τραγουδιών μου, που έγιναν κλασικά και τα ερμηνεύω ακόμη. Επίσης, μεγάλες επιτυχίες μού έγραψαν ο Αντώνης Ρεπάνης, το «Σου φωνάζω να ‘ρθεις», και, βέβαια, ο φίλος μου ο Αλέκος Χρυσοβέργης με τον Σπύρο Γιατρά, με τους οποίους έκανα μεγάλα σουξέ όπως είναι τα «Ολα τα ‘δωσα για σένα», «Κάνε μου σινιάλο», «Αν το λες αυτό αγάπη», «Συγνώμη, μάνα μου», «Μην κάνεις όνειρα για μένα».
Και βέβαια θέλω να αναφέρω τη συνεργασία μου με τον Τάκη Μουσαφίρη, που μου έδωσε πολύ ωραία κομμάτια, όπως τα «Εγώ δεν ήμουνα αλήτης», «Δυο καράβια τσακισμένα», «Δεν το παίζω τρελός», αλλά κι εκείνη με τον φίλο μου Νίκο Καρβέλα, τον οποίο ξέρω προτού γνωρίσει την Αννα Βίσση, ο οποίος μου έγραψε τα «Λυπήσου με», «Δε μ’ αγαπάς».
Ποιος ή ποια συνάδελφός σου σε έχει εντυπωσιάσει με τον άψογο επαγγελματικό τρόπο που κάνει τη δουλειά του;
Η Μαρινέλλα και ο Γιάννης Πάριος. Είδα πόσο καλλιτέχνες είναι, πόσο αγαπάνε τη δουλειά τους, το πάθος που είχαν και τι νοικοκυρεμένα πράγματα έκαναν. Θα πρέπει να σου πω πως όλα αυτά τα καλά που είχαν τα πήρα κι εγώ, για μένα ήταν δάσκαλοι χωρίς να το ξέρουν.
Μάλιστα ο Ζαμπέτας, με τον οποίο είχα μία αξέχαστη καλοκαιρινή σεζόν στη Φαντασία μαζί με τη Ρένα Πάντα και την Ελενα Κωστή, όπου όλοι κάναμε πάλκο με δικά του τραγούδια, με αποκαλούσε «μεγάλο κλέφτη». «Κοντολάζο, είσαι ο μεγαλύτερος κλέφτης. Ακούς, κλέβεις και κάνεις δικό σου χωρίς να σε παίρνουν χαμπάρι» μου έλεγε με το χαρακτηριστικό ύφος του, επειδή μελετούσα τον τρόπο με τον οποίο τραγουδούσαν όλοι οι μεγάλοι καλλιτέχνες. Αλλωστε, είμαι αυτοδίδακτος, δεν έχω πάει σε σχολή για να μάθω να τραγουδάω.
Τελικά, όπως λένε, έχεις κάνει δική σου «σχολή ερμηνείας», με τον ξεχωριστό τρόπο που τραγουδάς.
Αυτό που λες το έχουν ομολογήσει πολλοί συνάδελφοι. Ανάμεσά τους ο Σταμάτης Γονίδης, ο Πάνος Κιάμος και ο Τριαντάφυλλος, που έχουν πει «μελέτησα τον Κοντολάζο»!
Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή στην καριέρα σου;
Εχω αντιμετωπίσει διάφορες δυσκολίες, του τύπου να μου κλείνουν τα μικρόφωνα, να τραγουδούν συνάδελφοι πολλή ώρα για να βγω σε αδειανή σάλα και να «αδειάσουν» κι εμένα. Ομως όλα αυτά είναι μέσα στη δουλειά και πάντα τα αντιμετώπιζα με ψυχραιμία και χωρίς διενέξεις, γιατί θέλω το κλίμα που εργάζομαι να είναι θετικό και να βασίζεται στην αγάπη μεταξύ όλων των συναδέλφων και των εργαζομένων σε ένα κέντρο, πάνω και κάτω από την πίστα.
Ισως γι’ αυτό σε αποκαλούν και «το καλό παιδί της νύχτας».
Κοίτα, η αλήθεια είναι πως δεν ήμουνα ποτέ… φαταούλας. Ποτέ δεν είπα για συνάδελφό μου «χαμηλώστε του το μικρόφωνο» ή «μειώστε του το πρόγραμμα». Φέτος τον χειμώνα τραγουδούσα με τον Χρήστο Πάζη και τον έβγαζα στην καλύτερα ώρα για να τον δει ο κόσμος κι όχι πολύ αργά, μετά από μένα, που έχουν φύγει οι περισσότεροι. Σε μια ομάδα πρέπει να βάζουν όλοι γκολ. Δεν έχω τέτοια κόμπλεξ και ίσως γι’ αυτή τη σωστή -όπως νομίζω- στάση που κρατάω απέναντι στους συναδέλφους μου να έχει βγει «το καλό παιδί της νύχτας».
«Οταν υπήρξαν τεράστιοι καλλιτέχνες, όπως ο Καζαντζίδης στην Ελλάδα και ο Μάικλ Τζάκσον σε παγκόσμιο επίπεδο, τι να πουν εκείνοι που νομίζουν ότι έχουν φωνή για τραγούδι;»
Αυτός ο τρόπος σού έχει βγει σε καλό στην καριέρα σου;
Δεν σου κρύβω ότι θα ήθελα να ήμουν πιο σκληρός στις συμφωνίες μου και τις επαγγελματικές μου σχέσεις. Οχι κακός, το ξεκαθαρίζω. Αλλά θα έπρεπε να βάζω κι εγώ τους όρους μου, όπως οι άλλοι. Δηλαδή, όση ώρα θα τραγουδήσεις εσύ, άλλη τόση θα τραγουδήσω κι εγώ, όσο δυνατά θα ακούγεσαι εσύ, άλλο τόσο κι εγώ, το όνομά μου θα μπει ψηλά, εκεί που είναι και το δικό σου, και πάει λέγοντας. Εκανα πάρα πολλές παραχωρήσεις και λάθη.
Για πες μου κάποια από αυτά.
Λάθος συνεργασίες σε μαγαζιά, λάθος δισκογραφία. Επρεπε να μην παρασυρθώ από κόλακες που μου έλεγαν ότι «ακόμη και τον τηλεφωνικό κατάλογο να διαβάσεις θα κάνεις σουξέ». Δεν είναι έτσι. Ενα καλό τραγούδι χρειάζεται πρώτα απ’ όλα καλό στίχο.
Είσαι ο πρώτος που τραγούδησε το κομμάτι «Δεν σου κάνω τον άγιο», το οποίο πριν από μερικά χρόνια τραγούδησαν σε δεύτερη και τρίτη εκτέλεση η Γωγώ Τσαμπά και ο Γιώργος Τσαλίκης. Ωστόσο δεν βγήκες ποτέ να πεις ότι είσαι ο πρώτος διδάξας.
Τι να πω; Το κομμάτι το έλεγα το 1994 και ετοιμαζόμουν να το ξαναβάλω στο ρεπερτόριο, αλλά έμαθα ότι θα το τραγουδούσε ο Τσαλίκης. Εκανα πίσω, δεν βγήκα στα κανάλια να φωνάζω «είναι δικό μου το τραγούδι» κι αυτή τη στάση μου την εκτίμησε ο Γιώργος, ο οποίος, μάλιστα, και με ευχαρίστησε σε μια εκδήλωσή του. Είμαι χαρούμενος που ζω και τραγούδια μου γίνονται επανεκτελέσεις. Κατά τα άλλα, τα έχω φιλοσοφήσει τα πράγματα, ειδικά μετά το 2006, που έπαθα το έμφραγμα. Ολα εδώ μένουν. Παιδιά, δεν παίρνουμε τίποτα μαζί μας, είναι αστεία τα πράγματα. Ας δώσουμε χαρά και αγάπη στους άλλους, αυτά μένουν.
Από τη νέα γενιά ποιες λαϊκές φωνές σού αρέσουν;
Η Πάολα έχει ωραία λαϊκή φωνή. Επίσης ο Παντελής Παντελίδης είχε γράψει ωραία λαϊκά τραγούδια κι έπρεπε να «φύγει» για να του το αναγνωρίσουν. Εγώ στο πρόγραμμά μου τραγουδάω ένα όμορφο δικό τραγούδι, τα «Σκοινιά». Για μένα ως τραγουδιστής ήταν συμπαθητικός, αλλά ως δημιουργός ταλεντάρα. Τους έβαλε τα γυαλιά. Μου αρέσουν κι άλλοι, όπως για παράδειγμα ο Νίκος Οικονομόπουλος, που είναι καλός λαϊκός τραγουδιστής, και ο Γιάννης Βαρδής, ο οποίος έχει τη «γραμμή» του πατέρα του.
Πώς εξηγείς το ότι πάντα υπάρχουν «ψώνια» που νομίζουν πως έχουν ταλέντο στο τραγούδι;
Τι να πω; Κάποιους μας έστειλε ο Θεός για να τραγουδάμε και κάποιοι θέλουν να κάνουν τους τραγουδιστές. Οταν υπήρξαν τεράστιοι καλλιτέχνες, όπως ο Καζαντζίδης στην Ελλάδα και ο Μάικλ Τζάκσον σε παγκόσμιο επίπεδο, τι να πουν εκείνοι που νομίζουν ότι έχουν φωνή για τραγούδι;
Εχεις απωθημένα από δισκογραφικής πλευράς;
Μου έχει μείνει απωθημένο ότι δεν τραγούδησα κομμάτια του Αντώνη Βαρδή, του Χρήστου Νικολόπουλου και του Γιώργου Ζαμπέτα. Ηταν να πω το «Χίλια περιστέρια», αλλά κάποιος παραγωγός είπε «έλα, μωρέ, τώρα!» γιατί δεν φανταζόμασταν ότι ήταν τόσο ωραίο τραγούδι. Επίσης, πάλι την πάτησα από παραγωγό, ο οποίος δεν με άφησε να πω το τραγούδι του Νίκου Καρβέλα «Σώσε με», το οποίο είχε γράψει για μένα, γιατί, τάχα, είχα πει τέτοιο στιλ τραγουδιού κι εγώ τον πίστεψα. Τελικά το κομμάτι δόθηκε στη Ρίτα Σακελλαρίου και το ντέμο είχε γίνει με τη φωνή μου.
Εχοντας μεγάλη πείρα, τι θα συμβούλευες τους νέους που ψάχνουν να βρουν άκρη στο τραγούδι σήμερα, τη στιγμή που τα πράγματα δεν είναι καθόλου ευοίωνα στη χώρα μας και στον καλλιτεχνικό χώρο;
Ακου να δεις, έχω μία κόρη από τον γάμο μου με την Καρολίνα, τη Σοφία, η οποία είναι 23 χρονών, σπουδάζει Ψυχολογία, κάνει τρεις τέσσερις γλώσσες και μου λέει: «Μπαμπά, να τραγουδήσω; Θα με πάρεις μαζί σου;» Τι να της πω; Οτι σήμερα το επάγγελμα έχει πολλές δυσκολίες; Οχι, την αφήνω να δοκιμάσει μόνη της, γιατί δεν θέλω αύριο να μου πει ότι της έκοψα τα φτερά. Το ίδιο λοιπόν θα έκανα και για όλα τα παιδιά του κόσμου, που θέλουν να κυνηγήσουν τα όνειρά τους.
Αν θυμάμαι καλά, τη Σοφία την έχει βαφτίσει η Ελένη Μενεγάκη.
Καλά θυμάσαι…
Αλήθεια, τι λέει για τη βαφτιστήρα της που είναι τραγουδίστρια;
Τίποτα, γιατί δεν έχουμε σχέσεις εδώ και πολλά χρόνια. Νομίζω πως από τα τέλη της δεκαετίας του ’90 έχουμε να βρεθούμε.
Αρα μπορεί να μην ξέρει ότι η Σοφία ασχολείται με το τραγούδι.
Μπορεί να το έχει μάθει, μπορεί και όχι. Δεν γνωρίζω, αφού δεν έχουμε επαφή. Τι να κάνουμε… Πολλοί νονοί και νονές χάνονται από τα βαφτιστήρια τους. Ωστόσο, δεν μου αρέσει να το συζητάω αυτό το θέμα, γιατί δεν θα ήθελα να λένε ότι εγώ -με σαράντα τρία χρόνια καριέρας πίσω μου- πάω να πιαστώ από τη Μενεγάκη για να ακουστώ. Δεν με ενδιαφέρει κάτι τέτοιο.
Εχεις και άλλες δύο κόρες.
Εχω τη Φαίη, τη μεγάλη μου κόρη, η οποία είναι παντρεμένη και μου έχει κάνει δύο υπέροχες εγγονές, και την Αντζυ, την κόρη μου από τον πρώτο μου γάμο. Με όλα τα παιδιά μου και με τις μητέρες τους έχω πολύ καλές σχέσεις. Εχω κατορθώσει να είμαστε όλοι μια αγαπημένη οικογένεια. Ωστόσο θέλω να αναφερθώ με πολλή αγάπη στη σημερινή σύζυγό μου, την τραγουδίστρια Καρολίνα Στάμου, η οποία άφησε την καριέρα της για να μεγαλώσει την κόρη μας και είναι το στήριγμά μου, τα πάντα για μένα.
