Οι μεγάλες στιγμές της Αντιγόνης Βαλάκου και η άγνωστη ζωή της αξέχαστης πρωταγωνίστριας.
Ενα μεγάλο θεατρικό κεφάλαιο έκλεισε προχθές με τον θάνατο μιας σπουδαίας πρωταγωνίστριας που συγκαταλέγεται στο πάνθεον των πιο σημαντικών ηθοποιών του περασμένου αιώνα.
Η Αντιγόνη Βαλάκου, που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 83 χρόνων, υπηρέτησε με τον πιο έξοχο τρόπο την τέχνη της υποκριτικής και ο θάνατός της αφήνει μεγάλο κενό στον καλλιτεχνικό χώρο. Η Αντιγόνη Βαλάκου αγαπούσε το θέατρο από παιδάκι.
«Από τότε που πήγαινα σχολείο, με τη σάκα μου στο χέρι, έλεγα “εγώ θα γίνω ηθοποιός”. Το ήξερα, με ταξίδευε η ιδέα» είχε εξομολογηθεί η ηθοποιός σε συνέντευξή της στην εφημερίδα «δημοκρατία». Και τα κατάφερε με τον καλύτερο τρόπο.
Παρόλο που το σινεμά μπήκε στη ζωή της σε νεαρή ηλικία (και μάλιστα μέσω της θρυλικής κινηματογραφικής εταιρίας Φίνος Φιλμς), δεν ακολούθησε ποτέ τον δρόμο των σταρ επιπέδου Βουγιουκλάκη και Καρέζη, οι οποίες μεσουρανούσαν την ίδια εποχή με εκείνην στην κινηματογραφική εταιρία στην οποία ανήκε.
Αν και χόρεψε ένα εντυπωσιακό βαλς με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ στην ταινία «Χαμένα όνειρα» και ερωτεύτηκε σφόδρα τον «απότακτο της Αεροπορίας» Αλέκο Αλεξανδράκη στο έργο «Οι ουρανοί είναι δικοί μας», το μέγιστο υποκριτικό προσόν της βρήκε την καλύτερη διέξοδό του στο θέατρο.
Ανάμεσα στις σπουδαιότερες ερμηνείες της ήταν αυτή της Οφηλίας στον «Αμλετ» το 1955, της Αννα Φρανκ που έγραψε ιστορία και της χάρισε το 1957 το θεατρικό έπαθλο «Μαρίκα Κοτοπούλη», της Ηλέκτρας, σε σκηνοθεσία Σπύρου Ευαγγελάτου, που ανέβηκε το 1972 και έκλεψε τις εντυπώσεις στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου.
Δυνατοί έρωτες
Σύμφωνα με όσα έχει δηλώσει η ίδια, ερωτεύτηκε πολύ δυνατά, αλλά τα προσωπικά της τα κράτησε μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας.
«Ο έρωτας είναι από τα πολύ όμορφα πράγματα που βιώνουμε. Είναι τότε που αλλάζει η όψη του κόσμου, μετατοπίζονται αξίες, έρχονται τα πάνω κάτω» έλεγε. Η ίδια δεν έχει μιλήσει ποτέ ανοιχτά για τους άντρες που αγάπησε. Ωστόσο, σε συνέντευξή της αποκάλυψε τον λόγο που δεν απέκτησε παιδιά:
«Είχα ένα ατύχημα και δεν επιχείρησα ξανά. Αυτό ήταν ένα από τα γεγονότα στη ζωή μου που με στενοχώρησαν, με βασάνισαν. Αλλά η ζωή δεν είναι μόνο γελάκια και χαρούλες. Είναι και βάσανα».
Η Αντιγόνη Βαλάκου έζησε μια ζωή μακριά από τα εκτυφλωτικά φώτα της δημοσιότητας. Ηταν σταθερή σε πολλά πράγματα στη ζωή της, αλλά όταν αποφάσιζε να αλλάξει κάτι, το έκανε χωρίς δεύτερη κουβέντα. Κάτι που συνέβη όταν έκλεισε το σπίτι της στο Μαράσλειο, όπου ζούσε επί τριάντα χρόνια, και πήγε να ζήσει σε άλλο οίκημα.
«Ετσι είμαι εγώ, κατεβάζω τις μπάρες μου» δήλωνε σε συνέντευξή της στη δημόσια τηλεόραση συμπληρώνοντας ότι ανήκει στην κατηγορία των ανθρώπων που δεν τους αρέσει να θυμούνται το παρελθόν, ειδικά τα άσχημα πράγματα που τους έχουν συμβεί.
Ο θάνατος, τα ατυχήματα και η απομόνωση
Δεν φοβόταν τον θάνατο «αφού είναι κάτι που δεν μπορείς να ελέγξεις», όπως έλεγε, αλλά δεν ήταν λίγα τα ατυχήματα που την είχαν κρατήσει μακριά από το αγαπημένο της θέατρο.
Το 2009 κι ενώ επέστρεφε σπίτι της μετά την παράσταση «Ματωμένος γάμος» που ανέβαζε με το ΚΘΒΕ, ένα παραπάτημα είχε ως αποτέλεσμα να σπάσει το χέρι της και να αποσυρθεί. Δύο χρόνια μετά, όταν έπαιζε τη «Μαντάμ Φλο» στο Αγγέλων Βήμα, γλίστρησε επί σκηνής, χτύπησε κι έκτοτε αποσύρθηκε.
Αυτό της στοίχισε αρκετά, την έκανε να κλειστεί στο σπίτι της και να απομονωθεί, αν και τον τελευταίο καιρό έκανε σχέδια για μια κινηματογραφική ταινία. Δεν είχε φανταστεί ποτέ τη ζωή της εκτός θεάτρου, όπως τόνιζε πάντα η σπουδαία ηθοποιός, που ευτύχησε να ερμηνεύσει αρκετές ηρωίδες του κλασικού ρεπερτορίου, συμπεριλαμβανομένης και της αρχαίας τραγωδίας, αποσπώντας εγκωμιαστικές κριτικές. Της άρεσε το κάπνισμα και όταν τη ρωτούσαν γιατί δεν το κόβει, απαντούσε «γιατί η τελειότης είναι κουραστική».
Στη γενέτειρά της, την Καβάλα, λειτουργεί εδώ και αρκετά χρόνια το θέατρο Αντιγόνη Βαλάκου, το οποίο φιλοξενεί σημαντικές παραστάσεις και επιλεγμένες πολιτιστικές εκδηλώσεις. Η κηδεία της μεγάλης κυρίας του θεάτρου θα γίνει σήμερα το μεσημέρι στις 15.30 από το νεκροταφείο του Κόκκινου Μύλου.
ΑΛΚΙΝΟΟΣ ΜΠΟΥΝΙΑΣ
