Χαμένος στον κόσμο των ηρεμιστικών χαπιών και του LSD από την ηλικία των δεκαπέντε ετών ο νεαρός που σκότωσε τη 41χρονη άστεγη για να την… κάνει δώρο στον Σατανά
«Ακουγα τον δαίμονα μέσα στο κεφάλι μου από τα δεκαπέντε χρόνια μου. Με τυραννούσε και μου έλεγε πως ήμουν δικός του και θα έπρεπε να κάνω κάποια πράγματα γι’ αυτόν, για να βρω τη γαλήνη που έψαχνα». Αυτά ήταν τα πρώτα λόγια που είπε στους αστυνομικούς του Τμήματος Ανθρωποκτονιών της Ασφάλειας Αττικής ο 22χρονος νεαρός από τη Γλυφάδα ο οποίος το βράδυ της Ανάστασης πολτοποίησε το κεφάλι μιας άστεγης γυναίκας, προκειμένου -τη μεγαλύτερη ημέρα της Ορθοδοξίας- να την κάνει… δώρο στον Σατανά.
Ο 22χρονος Αλέξανδρος ζούσε σ’ ένα σπίτι που είχε άμεση σχέση με την εκκλησία, καθώς η μητέρα του είναι γυναίκα φανατική με την πίστη, η οποία συχνά εκκλησιαζόταν και προσπαθούσε να στρέψει και τα παιδιά της στον δρόμο τις Ορθοδοξίας. Ισως το γεγονός αυτό να επηρέασε αρνητικά τον ήδη εύθραυστο Αλέξανδρο, που χάραξε μια διαταραγμένη πορεία, από τα θυμιατά στον Σατανά και από εκεί στην προσευχή κι ύστερα πάλι πίσω στο σκότος. Ο 22χρονος φέρεται να είναι ένα παιδί διαταραγμένο, χαμένο στην αιθαλομίχλη των ναρκωτικών, σύμφωνα με όσα λένε οι γονείς του αλλά και ο συνήγορός του Φαήλος Κρανιδιώτης, ο οποίος μιλά για έναν νεαρό με έντονα ψυχολογικά προβλήματα από την εποχή ακόμα που πήγαινε στο Γυμνάσιο.
Οι περιπέτειές του
Οι παρέες του άκουγαν μουσική που υμνούσε το σκότος και τον Σατανά, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει πως οι φίλοι του ενστερνίζονταν τη μετέπειτα ενασχόλησή του με τη θρησκεία του σκότους. Το αντίθετο μάλιστα, προσπαθούσαν να τον τραβήξουν μακριά από τον λαβύρινθο του Σατανισμού, στον οποίο ο νεαρός έμπαινε -σταδιακά- όλο και πιο βαθιά, όπως το ίδιο έκανε και με τα ναρκωτικά.
Στην ηλικία των δεκαπέντε ετών ο Αλέξανδρος κάνει τη δεύτερη βουτιά της ζωής του σε βαθιά, σκοτεινά νερά. Ξεκινά να κάνει εντατική χρήση χασίς και στη συνέχεια σκληρών ναρκωτικών. Ηδη πιο μικρός «μύριζε» βενζίνη και έμπαινε όλο και περισσότερο στον κόσμο των παραισθήσεων, μέχρι που άρχισε να ανακαλύπτει το χασίς, το LSD και τα ηρεμιστικά χάπια. Την πρώτη «βουτιά» την είχε κάνει ήδη δύο χρόνια πριν, όταν στην ηλικία των δεκατριών ετών αρχίζει να διαβάζει και να ψάχνει θρησκευτικά ζητήματα, αποκτώντας τα πρώτα βιβλία για τη λατρεία του Εωσφόρου. Εκεί αρχίζουν και οι καβγάδες, αρχικά με τον αδελφό του, ο οποίος ανακαλύπτει τα βιβλία και τα πετάει στα σκουπίδια. Τα δύο παιδιά έρχονται στα χέρια και, σύμφωνα με πληροφορίες, στη φάση αυτή εκδηλώνεται η πρώτη μεγάλη βίαιη έκρηξη στον χαρακτήρα του Αλέξανδρου. Κατά τη διάρκεια του καβγά με τον αδελφό του, τη στιγμή που μπαίνει στη μέση η μητέρα του, ο Αλέξανδρος σπάει ένα μπουκάλι, την ακινητοποιεί και της βάζει το σπασμένο κοφτερό γυαλί στον λαιμό ζητώντας επιτακτικά να φύγει από το σπίτι ο αδελφός του.
Ηταν τα πρώτα σοβαρά δείγματα τόσο της διαταραχής που αντιμετώπιζε όσο και του μετέπειτα βίαιου χαρακτήρα που θα εκδήλωνε. Ηταν η πρώτη επίθεση στη μητέρα του (την οποία θεωρεί ότι τον πιέζει να πηγαίνει εκκλησία και να ασχολείται με τα θεία). Η διαταραχή μάλιστα διαγνώστηκε από τους γιατρούς και ο Αλέξανδρος βρέθηκε ένα βήμα πριν από τον εγκλεισμό του σε ψυχιατρείο, πλην όμως -και έπειτα από τις πεισματικές αρνήσεις του ίδιου- ο εγκλεισμός αυτός δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ….
Οι αναζητήσεις στον σκοτεινό κόσμο τις κόλασης συνεχίστηκαν τα επόμενα χρόνια, με την παράλληλη χρήση ναρκωτικών, σκληρών και μαλακών. Παράλληλα άρχισε σταδιακά να απομακρύνεται από την πραγματικότητα και τους φίλους του. Την ημέρα ήταν κλεισμένος στο δωμάτιό του διαβάζοντας βιβλία με αποκρυφιστικό περιεχόμενο, αναζητώντας παρόμοια θέματα στο διαδίκτυο και κάνοντας συνεχώς χρήση ναρκωτικών. Τα βράδια έφευγε από το σπίτι και τριγυρνούσε σε σκοτεινά μονοπάτια κάνοντας παρέα με τους δαίμονες και τις φωνές που τυραννούσαν το μυαλό του: «Τους άκουγα συνέχεια τους δαίμονες… Μου έλεγαν τι έπρεπε να κάνω για να δω το φως. Πίστευα πως πια δεν υπάρχει δρόμος επιστροφής… Με είχαν κάνει δικό τους και εγώ έπρεπε κάποια στιγμή να το αποδεχθώ, όπως και έγινε» έλεγε στους αστυνομικούς τις ώρες που ήταν πια στο κελί του για το έγκλημα που διέπραξε.
Η μαρτυρία μετά τη θυσία: «Είδα φως»
Το Πάσχα, την ημέρα της Ανάστασης, έπειτα από επικλήσεις που κάνει στον Σατανά, ζωγραφίζοντας με το δικό του αίμα τον «αριθμό του τέρατος», σκοτώνει την άτυχη γυναίκα που κοιμόταν σε διπλανό παγκάκι. Η επόμενη εμφάνισή του στο προφίλ του στο facebook είναι αποκαλυπτική για τον δρόμο που πια είχε διαλέξει οριστικά να πάρει: «Είδα φως μες στο σκοτάδι, σκοτάδι μες στο φως. Σουλάτσα στα στενά – εαυτός σκοτεινός, ενωμένος με τη δύναμη της αλλαγής, απαλλαγμένος από τα μη της γαμ… ς ζωής… kyrios dogmatikos» γράφει στις 5 Ιουνίου.
Ψάχνει πια έντονα να ενταχθεί σε επίσημη ομάδα σατανιστών, αναζητώντας τη μέσα από το διαδίκτυο, με αποτέλεσμα να καταλήξει σε συγκεκριμένο φόρουμ στο facebook, όπου πια ανοίγει τα χαρτιά του και μιλά ευθαρσώς για κάτι μεγάλο που έχει κάνει και για κάτι μεγαλύτερο που ψάχνει πια να κάνει, εν όψει της «μεγάλης γιορτής του σατανισμού», το θερινό ηλιοστάσιο. Ηταν έτοιμος να σκοτώσει κι άλλoν άνθρωπο, προκειμένου να τον προσφέρει θυσία στο «άγγελο του σκότους». Αυτή τη δεύτερη δολοφονία που σχεδίαζε, ευτυχώς, δεν πρόλαβε να την πραγματοποιήσει…
Η προσπάθεια να ερθει κοντά στη εκκλησία
Το 2013 φαίνεται ο Αλέξανδρος να κάνει μια στροφή στη ζωή του. Αρχίζει σιγά σιγά, με την προτροπή της μητέρας του, να επισκέπτεται την εκκλησία της περιοχής του, ενώ ξεκινούν κι επισκέψεις σε μοναστήρια. Στο δεύτερο προφίλ που διατηρεί στο facebook φαίνεται η αλλαγή των αναζητήσεών του, προς τη θρησκεία: «Σαν βροχή που πέφτει στην ξηρασία, εύχομαι τα δάκρυα να μαλακώσουν την καρδιά και να ξεριζώσουν τη σκληροκαρδία… Ετσι μένοντας εν μετανοία να αξιωθούμε την ουράνειο βασιλεία, να δοξάζουμε όλοι μαζί την Τριάδα την Αγία. Αμήν» γράφει στο χρονολόγιό του στις 4 Φεβρουαρίου του 2013.
Παράλληλα, αρχίζει να αναζητεί λόγους παρηγοριάς σε κηρύγματα ιερέων: «Η προσευχή θα φέρει την αυτογνωσία. Η αυτογνωσία θα φέρει την ταπείνωση, η ταπείνωση την προσευχή και πάει λέγοντας. Συνεχώς αυτό θα γίνεται…. Αν δεν έχεις άνθρωπε αγάπη, μη ζητάς την αγάπη – μην προσπαθείς να τη δώσεις, γιατί το μόνο που θα καταφέρεις είναι να πληγώσεις. Και να πληγωθείς, γιατί ζητάς αντάλλαγμα και ανταπόδοση, ενώ εσύ δεν έχεις δώσει κάτι, γιατί πολύ απλά δεν έχεις να δώσεις τίποτα παρά μόνο πάθη και ελαττώματα… Μετανόησε! Φύγε μακριά τουλάχιστον, να μη βλάψεις άλλο. Αναζήτησε την αγάπη, δηλαδή τον Θεό, και πάλεψε με τα πάθη σου να ενωθείς με τον δημιουργό σου και ύστερα θα μπορείς να αναπαύσεις τους γύρω σου όχι εσύ, αλλά η χάρις που θα ενοικεί σε εσένα… Προς το παρόν η καρδιά σου δεν χωράει αγάπη, εφόσον δεν έχεις δημιουργήσει χώρο γι’ αυτήν παρά μόνο για το θέλημα και για τα φαρμακερά πάθη της κακίας με τα οποία πρόσκαιρα γλυκαίνεσαι. Μην απατάσαι όμως, η αληθινή αγάπη ου ζητεί τα εαυτής» σημειώνει στις αρχές του περσινού Ιανουαρίου. Λίγες εβδομάδες αργότερα, ωστόσο, σωπαίνει. Είναι η εποχή που ήδη έχει επανέλθει στους σκοτεινούς δρόμους και έχει εγκαταλείψει την προσπάθεια για τον δρόμο του Θεού.