Η ζωή τους είναι ένας διαρκής αγώνας χωρίς κανόνες και συμμάχους. Η καθημερινότητά τους είναι γεμάτη κινδύνους, ανασφάλεια και παγίδες. Για κάποια παιδιά η ηλικία της αθωότητας δεν είναι καθόλου αθώα. Την ώρα που οι συνομήλικοί τους απολαμβάνουν την οικογενειακή θαλπωρή και περνούν τις ώρες τους στο σχολείο, εκείνα ζουν στους δρόμους με το χέρι απλωμένο, με την ελπίδα πως θα βγάλουν το μεροκάματο προκειμένου να ικανοποιήσουν τα αδίστακτα αφεντικά τους. Στη συντριπτική τους πλειονότητα είναι άστεγα, κοιμούνται όπου βρουν ή όπου τα βάλουν κι έχουν αναγάγει τον δρόμο σε δεύτερο σπίτι τους, ακόμη κι αν δεν έχουν κλείσει καν την ηλικία των πέντε ετών.
Οι αριθμοί λένε πάντα την αλήθεια, ακόμη κι όταν αυτή είναι πολύ σκληρή. Και στην περίπτωση των παιδιών των δρόμων, η αλήθεια πονάει, καθώς σήμερα στην Ελλάδα περίπου 6.000 παιδιά ζουν ανάμεσά μας ζητιανεύοντας στα τρένα, καθαρίζοντας τζάμια στα φανάρια και πουλώντας λουλούδια και χαρτομάντιλα στους περαστικούς. Σύμφωνα με τη Μένη Χρηστίδου, κοινωνική λειτουργό στα προγράμματα της ΜΚΟ PRAKSIS στη Θεσσαλονίκη, τα τελευταία χρόνια λόγω της οικονομικής κρίσης το φαινόμενο της παιδικής εργασίας έχει αυξηθεί ανησυχητικά, με την πλειονότητα των παιδιών που παρατηρούνται στους δρόμους να είναι ηλικίας από πέντε έως δώδεκα ετών.
Τα παιδιά του δρόμου κατάγονται κυρίως από άλλες χώρες, όπως Βουλγαρία και Ρουμανία, κι έχουν έρθει στην Ελλάδα μαζί με τις οικογένειές τους για να δουλέψουν, ενώ έχει παρατηρηθεί πως ο αριθμός τους αυξάνεται ακόμη περισσότερο το Πάσχα και τα Χριστούγεννα, καθώς στις εορταστικές περιόδους τα συναισθήματα προσφοράς και λύπης απέναντι στα παιδιά είναι πιο έντονα. Σύμφωνα με όσα αναφέρει η κυρία Χρηστίδου, στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη η περιοχή του κέντρου παραδοσιακά αποτελεί το βασικό σημείο δράσης τους, καθώς εκεί συγκεντρώνεται μεγάλος αριθμός περαστικών, ενώ στην Πάτρα το πρόβλημα εντοπίζεται σε παιδιά παράνομων μεταναστών, που προσπαθούν να βρουν τρόπο διαφυγής από τη χώρα. Κάποια από αυτά τα παιδιά εργάζονται για να συνεισφέρουν στο πενιχρό οικογενειακό εισόδημα. Ωστόσο, τα περισσότερα από αυτά είναι θύματα κυκλωμάτων εκμετάλλευσης και καθημερινά λογοδοτούν σε σύγχρονους και αδίστακτους δουλεμπόρους.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΞΙΩΤΗΣ
