Καθυστέρηση εφηβείας και περικοπή εντέρου σε κορίτσια στη Βενεζουέλα για να φορέσουν στέμμα
Η προσπάθεια πρέπει να ξεκινήσει από νωρίς, προτού καν τα κορίτσια φτάσουν στην εφηβεία. Ετσι υπάρχει πιθανότητα να έρθει το «στέμμα», φέρνοντας μαζί του χρήμα και καλή ζωή. Μόνο που το κόστος γι’ αυτό είναι πολύ μεγάλο και οι πιθανότητες να έρθει η στέψη πολύ μικρές, αφού οι διαγωνισμοί είναι λίγοι και οι υποψήφιες, πάμπολλες. Καλώς ήρθατε στη φρικτή πραγματικότητα της προετοιμασίας για την «εξαγωγή» ωραίων γυναικών από τη Βενεζουέλα, οι οποίες θα διεκδικήσουν διακρίσεις σε διεθνείς διαγωνισμούς ομορφιάς.
Το starting point για την επίτευξη του στόχου είναι η βελόνα μιας σύριγγας, που θα εγχύσει στο σώμα του οκτάχρονου ή εννιάχρονου κοριτσιού το απαραίτητο φάρμακο, ώστε να καθυστερήσει η έλευση της έμμηνου ρύσης, άρα και η εφηβεία. Αυτό θα επιτρέψει στα πόδια της επίδοξης «Μις» να αναπτυχθούν και άλλο, ώστε να ψηλώσει ακόμη περισσότερο. Αν το ύψος είναι σωστό, τα υπόλοιπα γίνονται. Απαραίτητο είναι και το αδύνατο κορμί. Προτού λοιπόν φτάσει σε δύσκολο σημείο, φορά τον κορσέ, ώστε η μέση να μείνει στενή ή να στενέψει. Σε συνδυασμό μάλιστα με ένα χειρουργείο δραστικής περικοπής του μήκους του εντέρου, η υπόθεση «σιλουέτα» είναι θέμα χρόνου, αλλά και πόνου, αφού συχνά συνοδεύεται με την τοποθέτηση πλέγματος στη γλώσσα, ώστε να μπορούν να καταναλώνουν μόνον υγρά προκειμένου να χάσουν βάρος.
Τα μικρά κορίτσια ή οι έφηβες βιώνουν αφόρητο πόνο στην προσπάθειά τους να φτάσουν στη νίκη. Απαραίτητη προϋπόθεση γι’ αυτό είναι επίσης τα τέλεια οπίσθια, για τα οποία συνήθης πρακτική είναι η ανόθρωση γλουτών, ενώ η ρινοπλαστική είναι επέμβαση ρουτίνας. Και όλο αυτό το «ράβε, ξήλωνε και ψήλωνε» γίνεται σχεδόν πάντοτε υπό την εποπτεία των γονιών των κοριτσιών, οι οποίοι ελπίζουν τα καμάρια τους να τους βγάλουν από την ανέχεια.
Δεκάδες σχολές
Δεν είναι λίγες οι φορές που οι γονείς δανείζονται προκειμένου η κόρη τους να φτάσει στο στέμμα. Πρώτο έξοδο είναι η παρακολούθηση των μαθημάτων σε κάποια από τις δεκάδες σχολές που προετοιμάζουν για τα καλλιστεία. Μαθήτρια σε μία από αυτές είναι και η φετινή Μις Βενεζουέλα Ντέμπορα Μενικούτσι, η οποία διεκδικεί αυτήν την εβδομάδα να γίνει η έβδομη «Μις» από τη λατινοαμερικάνικη χώρα που θα κερδίσει το στέμμα στον διαγωνισμό «Miss World», ο οποίος γίνεται στο Λονδίνο.
Χωρίς να αποκαλύπτεται αν η ίδια έχει υποβληθεί σε επεμβάσεις, είναι δεδομένο ότι πολλές από τις συμμαθήτριές της στη σχολή προετοιμασίας έχουν υποβληθεί σε «βασανιστήρια» προκειμένου να τα καταφέρουν. Οι γονείς των κοριτσιών αυτών πληρώνουν ποσά που αντιστοιχούν σε 20 ευρώ τον μήνα για τη φοίτησή τους και τα λοιπά έξοδα, όπως είναι το μακιγιάζ και τα ρούχα. Μόνο που αυτό το ποσό είναι το ήμισυ ενός μέσου μισθού. Συχνά δανείζονται για να τα βγάλουν πέρα, ελπίζοντας πως η κόρη τους θα γίνει «Μις» και θα φέρει πίσω πολλαπλάσια χρήματα από αυτά που ξοδεύουν. Μόνο που από τα 600 -κατά μέσο όρο- κορίτσια που φοιτούν σε κάθε σχολή, ελάχιστα φτάνουν στο στέμμα, έστω κι επιμέρους διαγωνισμών ομορφιάς.
Στα υπόλοιπα μένει ο πόνος από τις επεμβάσεις και πιθανότατα τα χρέη, τα οποία -κάποια από αυτά- ξεπληρώνουν εξασκώντας το επάγγελμα της ιερόδουλης. Εξαίρεση στον κανόνα η Νταγιάνα Μεντόζα που κέρδισε τον διαγωνισμό «Μις Υφήλιος», το 2009, και όχι μόνον έκανε «απόσβεση» των χρημάτων που διέθεσε στην προσπάθειά της για διεθνή διάκριση, αλλά κέρδισε πολύ περισσότερα, αφού τα πρώτα κέρδη της ανήλθαν σε τουλάχιστον 200.000 ευρώ.
Γιάννης Δουνδουλάκης