Με ύφος «λυτρωτή» ο πρώην πρωθυπουργός στην ανακοίνωση του νέου κόμματος
Αφού διέπρεψε ως «καπετάνιος του… Τιτανικού», βυθίζοντας στο χάος τη χώρα, ο Γιώργος Παπανδρέου έκανε ό,τι μπορούσε για να επιβεβαιώσει ότι συνεχίζει να ζει σε άλλον πλανήτη, κατά την ανακοίνωση του κόμματός του το περασμένο Σάββατο στο Μουσείο Μπενάκη.
Παριστάνοντας τον «λυτρωτή» και συνοδευόμενος από οπλισμένους φρουρούς (υπό τους ήχους των U2 και με το τραγούδι «Beautiful day»), ο υπαίτιος της χρεοκοπίας φόρεσε τον μανδύα του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών, σε μια προσπάθεια να διατηρηθεί στο πολιτικό προσκήνιο και να έχει ρόλο μετά τις εκλογές. Με το ΚΙΔΗΣΟ (θυμίζει το ΚΟΔΗΣΟ του αείμνηστου Γιάγκου Πεσμαζόγλου) υποσχέθηκε (πάλι) να τα αλλάξει όλα!
Αλλά οι κλακαδόροι που τον επευφημούσαν ήταν κατά κύριο λόγο μεγάλης ηλικίας νοσταλγοί του παλαιού «παπανδρεϊσμού» και περίπου μια ντουζίνα νεολαίων που είχαν αναλάβει να φωνάζουν προσωποκεντρικά συνθήματα, όπως «Γιώργο, γερά, να φύγει η Δεξιά», κρατώντας σημαίες του Ανδρέα Παπανδρέου! Ο πρώην πρωθυπουργός ισχυρίστηκε πάντως ότι… χιλιάδες τον εκλιπαρούσαν να κάνει κάτι για να σταματήσει «ο αφανισμός των αξιών» του ΠΑΣΟΚ και ότι ο ίδιος, θυσιαζόμενος, αποφάσισε να βάλει το κεφάλι του στον ντορβά! Επιβεβαιώνοντας μάλιστα ότι όλα αυτά δεν ανήκουν στη σφαίρα της πολιτικής ανάλυσης αλλά της ψυχιατρικής επιστήμης, ο… εξωγήινος ΓΑΠ, εκτός από λυτρωτής, εμφανίστηκε και ως διάδοχος του Ελευθερίου Βενιζέλου, του Γεωργίου Παπανδρέου και του (εννοείται…) Ανδρέα Παπανδρέου.
Με τη φράση «Πάμε»
Ενδεικτικό της κατάστασης στην οποία βρισκόταν μαζί με τους υποστηρικτές του ήταν το ξεκίνημα της ομιλίας του με τη φράση «Πάμε – θα γράψουμε Ιστορία». Δεν παρέλειψε ακόμη να πει ότι εμπνέεται από τις δυνάμεις του ανθρωπισμού, του διαφωτισμού, του πολιτικού φιλελευθερισμού, του δημοκρατικού σοσιαλισμού και της οικολογίας, αλλά και ότι είναι υπερασπιστής κάθε ανθρώπου που βρίσκεται στο περιθώριο λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού και θρησκευτικών πεποιθήσεων!
Αναφορικά με το ΠΑΣΟΚ, ισχυρίστηκε ότι «σε όσους μιλούν για διάσπαση, απαντάμε με τη λύτρωση και την επανάσταση του αυτονόητου» και ότι «αν σκεφτόμουν το προσωπικό μου όφελος, θα βολευόμουν στη σιγουριά της επανεκλογής που μου πρότειναν».
Τέλος, δεν έκρυψε ότι ονειρεύεται -όπως έγραψε και η «κυριακάτικη δημοκρατία»- να είναι ο τζόκερ του συστήματος, με το επιχείρημα ότι «υπάρχει η ανάγκη για κυβερνητικές συνεργασίες με ξεκάθαρο προοδευτικό πρόσημο».
