Κραυγή αγωνίας από άνεργο πατέρα στο Ηράκλειο της Κρήτης, που ψάχνει απεγνωσμένα δουλειά
Γροθιά στο στομάχι για τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν κάποιες οικογένειες στην Ελλάδα είναι η κραυγή αγωνίας ενός Ηρακλειώτη, ο οποίος προτίθεται να πουλήσει ακόμα και το νεφρό του προκειμένου να προσφέρει ένα πιάτο φαγητό και γάλα στα τρία παιδιά του, ηλικίας 8, 7 και 5 ετών.
Η ανεργία και η οικονομική ανέχεια έφεραν τον Στέλιο Α. σε τέτοιο σημείο απόγνωσης ώστε ο ίδιος εμφανίζεται πρόθυμος να ξεπεράσει κάθε όριο για να εξασφαλίσει στα παιδιά του τα βασικά για την επιβίωσή τους. «Εχω φτάσει στο σημείο να δίνω και το νεφρό μου, και μιλάω κυριολεκτικά. Είμαι ένας απελπισμένος πατέρας» αναφέρει μεταξύ άλλων στη δημοσίευση που έκανε στη σελίδα Give στο facebook, σημειώνοντας ότι ζητάει μόνο μια δουλειά για να σταθεί στα πόδια του.
«Θέλω κατ’ αρχήν να πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για τη δουλειά που κάνετε εδώ» γράφει ο απελπισμένος πατέρας και συνεχίζει:
«Μοιράζω φυλλάδια»
«Είναι ευχής έργον που υπάρχει αυτή εδώ η ομάδα και κάνει ό,τι μπορεί. Εχω τρία παιδιά και είμαι άνεργος. Μοιράζω φυλλάδια, αυτό βρήκα, αυτό κάνω, τουλάχιστον να μη μένουν από γάλα και να παίρνουν ένα σάντουιτς τα παιδιά στο σχολείο. Εχω τελειώσει σε τεχνική σχολή μηχανικός αυτοκίνητων. Δούλεψα εκεί δέκα χρόνια ελαιοχρωματιστής, άλλα δέκα διανομέας φαγητού και στη Speedex πριν τρία χρόνια περίπου και για δύο χρόνια στο συνεργείο καθαρισμού του ΠΕΠΑΓΝΗ. Ζητάω δουλειά, οτιδήποτε. Από ό,τι είδατε, για μένα η δουλειά δεν είναι ντροπή, απλώς θέλω κάτι πιο σίγουρο από τα φυλλάδια. Αυτή την εβδομάδα δεν δούλεψα, με αποτέλεσμα να μην μπορώ να πάρω ούτε τα βασικά, το γάλα τους και το κολατσιό τους. Δεν ζητιανεύω, αυτό θέλω να γίνει κατανοητό. Και έχουμε ανάγκη από ένα διώροφο κρεβάτι για τα παιδιά, γιατί τα αγόρια μου κοιμούνται μαζί σε μονό κρεβάτι. Τα παιδιά μου είναι ο μεγάλος Κυριάκος 8 χρόνων, ο μεσαίος το Γογουλάκι μου 7 και τέλος η μικρή μου είναι 5 και μισό. Συγγνώμη αν σας κούρασα και ελπίζω σε όποια βοήθεια, με αυτήν της δουλειάς να με χαροποιεί ιδιαίτερα και όποιος μπορέσει να προσφέρει τα γάλατα και το κολατσιό των παιδιών θα του είμαι υπόχρεος. Εχω φτάσει στο σημείο να δίνω και το νεφρό μου, και μιλάω κυριολεκτικά. Ενας απελπισμένος πατέρας».
