Σύμφωνα με έρευνα, τα μισά από τα 20.000 αιλουροειδή απειλούνται με αφανισμό τα επόμενα 20 χρόνια
Σύμφωνα με έρευνα, τα μισά από τα 20.000 αιλουροειδή απειλούνται με αφανισμό τα επόμενα 20 χρόνια
Με εξαφάνιση απειλούνται σχεδόν τα μισά από τα 20.000 λιοντάρια της Αφρικής μέσα στην επόμενη 20ετία. Σχετική μελέτη, που διήρκεσε δύο δεκαετίες και αφορούσε 47 διαφορετικές αγέλες λιονταριών, σημαίνει συναγερμό.
Ο αριθμός των αιλουροειδών μειώνεται συνεχώς παντού, εκτός από λιγοστές χώρες στα νότια της μαύρης ηπείρου, δηλαδή την Μποτσουάνα, τη Ναμίμπια, τη Νότια Αφρική και τη Ζιμπάμπουε.
Οι ερευνητές αναφέρουν στη δημοσίευσή τους στην επιστημονική επιθεώρηση «Proceedings» ότι στα μέσα του 20ού αιώνα ζούσαν περίπου 200.000 λιοντάρια στην Αφρική. «Σήμερα βρίσκουμε λιοντάρια μόλις στο 25% των περιοχών όπου υπήρχαν παλαιότερα πληθυσμοί τους» σημειώνει ένας από τους συγγραφείς της μελέτης, ο δρ Φίλιπ Χένσελ της αμερικανικής, μη κυβερνητικής οργάνωσης Panthera, που ασχολείται με την προστασία των αιλουροειδών.
Η κατάσταση θεωρείται ιδιαίτερα κρίσιμη στη δυτική και την κεντρική Αφρική, όπου οι επιστήμονες, βασιζόμενοι σε στοιχεία για τον πληθυσμό των λιονταριών από τη δεκαετία του 1990, εκτιμούν ότι τα μισά από αυτά μπορεί να χαθούν μέσα στα επόμενα 20 χρόνια. Σήμερα, απομένουν μόνο δύο μεγάλες «κοινότητες» λιονταριών στις περιοχές αυτές: μία από 350 ζώα στην προστατευόμενη περιοχή Ου-Αρλί-Πεντζάρι, στα σύνορα μεταξύ Μπενίν, Νίγηρα και Μπουρκίνα Φάσο, και η άλλη, από 250 ζώα, στο Μπενουέ του Καμερούν.
Στη δυτική Αφρική η Διεθνής Ενωση για τη Διατήρηση της Φύσης και των Φυσικών Πόρων θεωρεί ότι τα λιοντάρια είναι «σε κρίσιμο κίνδυνο εξαφάνισης».
Η εξαφάνιση των λιονταριών οφείλεται κατά κύριο λόγο στο γεγονός ότι ο άνθρωπος τα ανταγωνίζεται. Οι περιοχές όπου κυνηγούν τα αιλουροειδή μετατρέπονται σε καλλιεργήσιμες εκτάσεις ή σε βοσκοτόπια, τα θηράματα με τα οποία τρέφονται (αντιλόπτες και βούβαλοι) σκοτώνονται από κυνηγούς, ενώ οι αγρότες κυνηγούν τα ίδια τα λιοντάρια για να προστατεύσουν τα ζώα τους. Αλλες φορές, όμως -όχι συχνά πλέον-, τα σκοτώνουν για το δέρμα ή για τα οστά τους, που χρησιμοποιούνται σε ασιατικές πρακτικές παραδοσιακής ιατρικής, αντικαθιστώντας τα οστά της τίγρης που έχουν καταστεί πολύ σπάνια.
