Η πρόσθεση σειράς συνθετικών μορίων λίπους θα το κάνει πιο αποτελεσματικό
Η πρόσθεση σειράς συνθετικών μορίων λίπους θα το κάνει πιο αποτελεσματικό
Ο Νοέμβριος έφτασε και μαζί με αυτόν έκαναν την εμφάνισή τους και τα πρώτα κρούσματα της γρίπης. Η καλύτερη προστασία ενάντια στην τελευταία είναι το εμβόλιο της εποχικής γρίπης, το οποίο αναπτύσσεται κάθε χρόνο με βάση μια πρόβλεψη για το ποιοι ιοί είναι πιθανόν να κυκλοφορούν. Ωστόσο τέτοιες προβλέψεις αποδεικνύονται μερικές φορές ανακριβείς. Τρανό παράδειγμα είναι το εμβόλιο της γρίπης του 2014-15, το οποίο σύμφωνα με εκθέσεις των διεθνών κέντρων ελέγχου και πρόληψης νοσημάτων, ήταν μόλις 23% αποτελεσματικό σε όλες τις ηλικιακές ομάδες. Η εμφάνιση της γρίπης A H3N2, που διέθετε στελέχη με διάφορες παραλλαγές, θεωρείται πως ευθύνεται για τη χαμηλή αποτελεσματικότητα του περσινού εμβολίου.
Βρέφη, έγκυοι γυναίκες, ενήλικες ηλικίας 65 ετών και άνω και άτομα με εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο από επιπλοκές της γρίπης.
Εκτιμάται ότι σε παγκόσμιο επίπεδο η γρίπη ευθύνεται για περίπου 3.000.000 με 5.000.000 περιπτώσεις σοβαρής ασθένειας και 250.000 με 500.000 θανάτους κάθε χρόνο.
Με αυτά τα δεδομένα, η είδηση ότι Αυστραλοί ερευνητές ενδέχεται να έχουν ανακαλύψει έναν τρόπο για να κάνουν το εμβόλιο της εποχικής γρίπης πιο αποτελεσματικό γεννά ελπίδες για καλύτερη αντιμετώπιση του ιού σε περισσότερες πληθυσμιακές ομάδες.
Στελέχοι του ιού
Οι επιστήμονες υποστηρίζουν πως μπορούν να ενισχύσουν την ανοσολογική αντίδραση του οργανισμού προσθέτοντας μια σειρά συνθετικών μορίων λίπους στα διάφορα στελέχη του ιού της γρίπης. Οπως εξηγεί ο ερευνητής του πανεπιστημίου της Μελβούρνης και επικεφαλής της μελέτης Μπρέντον Τσούα: «Το ιδανικό θα ήταν να καταφέρουμε να αναπτύξουμε ένα εμβόλιο που θα προστατεύει έναντι διάφορων στελεχών του ιού, γεγονός το οποίο θα ήταν επωφελές για ολόκληρη την κοινωνία, ακόμη και αν οι προβλέψεις των κυκλοφορούντων στελεχών ήταν λανθασμένες».
Επιπλέον, όπως τόνισε ο δρ Τσούα, ένα τέτοιο εμβόλιο θα ήταν επίσης ευεργετικό στην περίπτωση που στέλεχος του ιού της γρίπης από άλλο είδος εξελισσόταν ώστε να μπορεί να μολύνει τον άνθρωπο. Αυτό συνέβη στο παρελθόν με το στέλεχος H5N1 της γρίπης των πτηνών και το στέλεχος Η1Ν1 από τους χοίρους.
