Ο Παναγιώτης Τσάκος παρέδωσε τη Μαθητική Στέγη Καρδαμύλων κάνοντας πραγματικότητα το μεγάλο όνειρο της αείμνηστης κόρης του.
Η Μαρία, η κόρη του καπετάν Παναγιώτη Τσάκου και της καρδιολόγου Ειρήνης Σαρόγλου-Τσάκου, δεν πρόλαβε να κάνει δικά της παιδιά. Σαν να ήξερε ότι θα φύγει από τη ζωή νέα, αγάπησε τα παιδιά όλου του κόσμου και περισσότερο απ’ όλα τα παιδιά της γενέθλιας γης της, τα παιδιά από τα Καρδάμυλα της Χίου.
Εκεί, στην πράσινη παραθαλάσσια όαση, ξεχωριστή πινελιά στο άγριο και βραχώδες τοπίο που χαρακτηρίζει τη γύρω περιοχή, έχτισε δικό της σπίτι. Ενα σπίτι με διαρρύθμιση τέτοια που «να χωράνε όλοι», όπως έλεγε. Αυτό το οίκημα λίγες μέρες πριν παραδόθηκε από την οικογένειά της στα παιδιά, σε ό,τι δηλαδή αγάπησε η Μαρία περισσότερο στη ζωή της.
«Το σπίτι της Μαρίας» με τον κήπο, τα οπωροφόρα, το γηπεδάκι 5Χ5 και τον δρόμο μπροστά στο σπίτι στην καρδαμυλίτικη γειτονιά θα ξαναγεμίσει παιδικές φωνές. Η τελετή παράδοσης του σπιτιού έγινε μέσα σε ιδιαίτερα φορτισμένη και συγκινητική ατμόσφαιρα ανήμερα του Σταυρού, τοπική γιορτή των Καρδαμύλων, με τους φίλους της Μαρίας να δίνουν το παρών. Ησυχα, χωρίς φανφάρες και μεγαλοστομίες, όπως θα το ήθελε εκείνη, παρουσία του μητροπολίτη Χίου Μάρκου και του υπουργού Ναυτιλίας Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη. Μετά την τελετή του αγιασμού και το κόψιμο της κορδέλας των εγκαινίων, οι παριστάμενοι είχαν την ευκαιρία να ξεναγηθούν από τα παιδιά που κατοικούν στη «Στέγη» στους εντυπωσιακούς -σε φροντίδα και υποδομή- χώρους ενδιαίτησης, μελέτης και ψυχαγωγίας.
Η Μαθητική Στέγη Καρδαμύλων, «Το Σπίτι της Μαρίας – Στέγη Παιδείας και Πολιτισμού», δημιουργήθηκε από το Ιδρυμα «Μαρία Τσάκος». Το σπίτι είναι χτισμένο σε χώρο έξι στρεμμάτων στην περιοχή Λουσιανή του ναυτότοπου της Χίου. Σήμερα φιλοξενεί δεκαέξι παιδιά από τη Χίο και άλλα μέρη της Ελλάδας, τα οποία ενώ έχουν μεγάλες δυνατότητες και διάθεση για μόρφωση, δεν είχαν την οικονομική ευχέρεια να εξασφαλίσουν τις εγκύκλιες και πανεπιστημιακές σπουδές τους. Από την επόμενη σχολική χρονιά οι μαθητές θα αυξηθούν στους 22-25. Η λειτουργία της Μαθητικής Στέγης εξασφαλίζει πλέον την απρόσκοπτη συνέχιση των σχολείων της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης των Καρδαμύλων, τα οποία «απειλούνταν» με συγχώνευση -ακόμα και διακοπή της λειτουργίας τους- λόγω έλλειψης μαθητών. Φιλοδοξεί, δε, να αποτελέσει έναν υψηλού επιπέδου σύγχρονο κοινωνικό, εκπαιδευτικό και πολιτιστικό πόλο, ενταγμένο στην κοινωνία των Καρδαμύλων.
Οι μαθητές και οι χώροι στο οίκημα
Ιδιαίτερα χαρούμενοι και ικανοποιημένοι ήταν οι γονείς και τα παιδιά της «Στέγης», τα οποία στο λίγο χρονικό διάστημα που κατοικούν στο νέο σπίτι τους έχουν αισθανθεί την αγάπη και τη φροντίδα του προσωπικού , ενώ νιώθουν σιγουριά για το μέλλον τους, αφού έχουν πια όλες τις προϋποθέσεις να το εξασφαλίσουν. Από τη μεριά του ιδρύματος η μόνη απαίτηση είναι η προσπάθεια και η μελέτη για την ευόδωση των στόχων τους.
Το όμορφο κτίσμα φιλοξενεί τα παιδιά ανάμεσα σε κήπους για γεωργικές καλλιέργειες, χώρους άθλησης και ψυχαγωγίας, δίπλα στη θάλασσα. Στους δύο ορόφους του φιλοξενούνται κοινόχρηστοι χώροι εστίασης, μελέτης και ψυχαγωγίας, καθώς και αίθουσα υπολογιστών με πρόσβαση στο διαδίκτυο. Οι φιλοξενούμενοι μαθητές έχουν πλήρη διατροφή, επιμελημένη από ειδικό διαιτολόγο, ενώ το προσωπικό απαρτίζουν διευθυντής, βοηθός διευθυντή, προσωπικό καθαριότητας και σίτισης, με την υποστήριξη εκπαιδευτικών συμβούλων, εκπαιδευτικών κάθε ειδικότητας, παιδαγωγών, ψυχολόγων. Μάλιστα σε όλους παρέχεται σε μηνιαία βάση χρηματικό ποσό για τις κοινωνικές και προσωπικές τους ανάγκες.
«Τα πολλά με ενοχλούν»
Η Μαρία, που έφυγε νέα προδομένη από την καρδιά της, είχε κατορθώσει να ισορροπήσει ανάμεσα στην επιχείρηση και τη μελέτη, ανάμεσα στη ναυτιλία και την παρέα, ανάμεσα στην καθημερινότητα των επιχειρήσεων και την πραγματική ζωή. «Με το χρήμα μπορείς να αγοράσεις ένα άνετο και αναπαυτικό κρεβάτι. Υπνο, όμως, δεν αγοράζεις!» έλεγε όταν ερχόταν η κουβέντα στο lifestyle, στο οποίο ουδέποτε έδωσε σημασία. Δεν την απασχόλησε, δεν της ταίριαζε. Περπατώντας στα Καρδάμυλα αισθανόταν πολύ καλύτερα απ’ ό,τι στην 5η Λεωφόρο ή στο Παρκ Λέιν. Στο γραφείο της στο μέγαρο «Μακεδονία», στη λεωφ. Συγγρού, είχε λιγοστά πράγματα: φωτογραφίες με τους γονείς της, τον αδελφό της και τα ανίψια της. «Τα πολλά με ενοχλούν» συνήθιζε να λέει. Αδυναμία της η μουσική, με ξεχωριστή αγάπη για τον Χατζιδάκι. Το χιούμορ της πηγαίο και καυστικό μέχρι αυτοσαρκασμού. Της άρεσε μάλιστα να πειράζει τους φίλους της, προκαλώντας τους να την πειράξουν κι εκείνοι.