Δεν θέλει και πολλή φιλοσοφία για το αν ο κ. Σόιμπλε έχει έστω έναν… θαυμαστή στους κύκλους της κυβέρνησης και της ελληνικής κοινωνίας, καθώς εξαρχής κινείται με αυταρχικό και σαρκαστικό τρόπο και ύφος απέναντι στην Ελλάδα.
Δεν θέλει και πολύ φιλοσοφία για το αν ο κ. Σόιμπλε έχει έστω έναν… θαυμαστή στους κύκλους της κυβέρνησης και της ελληνικής κοινωνίας, καθώς εξαρχής κινείται με αυταρχικό και σαρκαστικό τρόπο και ύφος απέναντι στην Ελλάδα.
ΑΠΟ ΤΟΝ
ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Ο πανίσχυρος -σχεδόν χαιρέκακος- Γερμανός υπουργός Οικονομικών έτσι κι αλλιώς είναι λάτρης της αυστηρής δημοσιονομικής πειθαρχίας και δεν κάνει εκατοστό πίσω, αν και βλέπει ότι τα προγράμματα λιτότητας που επέβαλε μαζί με τους άλλους θεσμούς στη χώρα μας έχουν αποτύχει, βύθισαν την οικονομία στο τέλμα και την κοινωνία στον μαρασμό, στην ανέχεια, στην ανεργία και την κατάθλιψη.
Θα περίμενε, όμως, κάποιος ότι αυτή την ύστατη ώρα, που παίζεται η τύχη μιας χώρας και ενός λαού, που διακυβεύεται το μέλλον της ευρωζώνης, τη στιγμή που γίνονται κάποιες -τελευταίες ίσως- προσπάθειες για επίτευξη ενός επώδυνου για την Ελλάδα συμβιβασμού, ο τιμωρητικός και προτεσταντικού χαρακτήρα εκπρόσωπος της γερμανικής ελίτ και των βιομηχάνων να βάλει λίγο νερό στο κρασί του.
Παγωμένο χαμόγελο
Να πετάξει το σιδηρούν προσωπείο, να διώξει το παγωμένο και σαρκαστικό χαμόγελο που φοράει, να ξεχάσει την εχθρική και ειρωνική στάση του κατά της ελληνικής κυβέρνησης και των υπουργών της, να αφήσει στην άκρη τις δήθεν καλές κουβέντες συμπαράστασης που λέει για τον δοκιμαζόμενο λαό και να ανοίξει τον δρόμο για την επίτευξη μιας συμφωνίας.
Ομως, ακόμα και τώρα, ο κ. Σόιμπλε επιμένει να δείχνει το σκληρό και αποκρουστικό πρόσωπό του, κουνάει το δάχτυλο, ρίχνει λάδι στη φωτιά. Και στέλνει… μια τελευταία διορία στη Ελλάδα, μέσω δημοσιεύματος που αναρτήθηκε στην ηλεκτρονική έκδοση της γερμανικής εφημερίδας «Bild», πριν καλά καλά πραγματοποιηθεί το χθεσινό Eurogroup.
Δίνει διορίες και τελεσίγραφα
«Το θέμα είναι εάν η Ελλάδα θα εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της από το τρέχον πρόγραμμα» δήλωσε ο κ. Σόιμπλε και προσέθεσε: «Μόνο σε αυτή τη βάση θα μπορούσαμε να αποδεσμεύσουμε διαθέσιμους πόρους. Ισχύει η αρχή: Βοήθεια μόνο έναντι αντιπαροχών.
»Σε αυτές ανήκει επίσης το να παραμείνει το ΔΝΤ – χωρίς τη σημαντική συμβολή του δεν γίνεται». Για άλλη μια φορά, λοιπόν, την ώρα που κορυφώνονται η κρίση και οι διεργασίες, τη στιγμή που η Γερμανίδα καγκελάριος Μέρκελ δηλώνει πρόθυμη να κάνει ό,τι χρειάζεται για να βρεθεί λύση, ο… εσωκομματικός αντίπαλός της, ο άνθρωπος των βιομηχάνων, ο σκληρός κ. Σόιμπλε έσπευδε να δυναμιτίσει και πάλι το κλίμα και να βάλει εκ νέου το «δύσκολο» ΔΝΤ στο παιχνίδι.
Ο ηγέτης της γερμανικής και τη ευρωπαϊκής φράξιας που επιζητούσε με ευλάβεια την τιμωρία της «κακής και δημοσιονομικά απείθαρχης Ελλάδας» πλέον ηγείται του τραστ που θέλει να πετάξει τη χώρα εκτός ευρώ! Βέβαια, δεν μπορούμε να μην πάμε τη μνήμη μας σχεδόν έναν χρόνο πίσω, όταν ο τότε πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς είχε ξεκινήσει τις διαδικασίες για… σκίσιμο των Μνημονίων και… απομάκρυνση του ΔΝΤ, ρητορική που εντάθηκε από το φθινόπωρο του 2014 και μετά, οδηγώντας, μεταξύ άλλων παραμέτρων, στις εκλογές του περασμένου Ιανουαρίου και τις τρέχουσες εξελίξεις.
Ισως αν ο κ. Σαμαράς είχε χειριστεί την κατάσταση με άλλον τρόπο και δεν υπέπιπτε σε αυτά τα επικοινωνιακού και λαϊκού χαρακτήρα ολισθήματα εσωτερικής κατανάλωσης, που δεν έτυχαν της αποδοχής των Ευρωπαίων, η πορεία της χώρας να ήταν διαφορετική.
Χέρι χέρι με τη Λαγκάρντ
Μάλιστα, στη γραμμή Σόιμπλε κινείται και η διευθύντρια του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, η οποία προχώρησε σε συστάσεις για το σύστημα δημοσιονομικής εποπτείας και πειθαρχίας της ευρωζώνης, βάζοντας θέμα αλλαγής συνθηκών στην Ε.Ε., κάτι που έχει ήδη αρχίσει να συζητείται στους κόλπους της ευρωζώνης, για αυστηροποίηση των κανόνων για δημοσιονομικό έλλειμμα έως 3% του ΑΕΠ και για χρέος κάτω του 60% του ΑΕΠ. Από το ΔΝΤ επισημαίνεται ότι η Ε.Ε. πρέπει να παρουσιάσει πιο αξιόπιστες κυρώσεις κατά των χωρών-μελών που παραβιάζουν τους δημοσιονομικούς κανόνες και να βρει τρόπο ώστε αυτές να επιβάλλονται αυτόματα! Σημειώνεται, επίσης, ότι μόλις χθες η κυρία Λαγκάρντ έδειχνε πάλι τα δόντια της, προειδοποιώντας ότι «η Ελλάδα οφείλει να καταβάλει οπωσδήποτε τη δόση της 30ής Ιουνίου στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, διαφορετικά θα βρεθεί σε στάση πληρωμών, διότι δεν υπάρχει περίοδος χάριτος».