Σπουδαία κομμάτια που έγραψε και τραγουδιούνται ως σήμερα κανείς δεν γνώριζε για ολόκληρες δεκαετίες ότι ήταν δικά του. Τα δύσκολα παιδικά χρόνια και η δικαίωση στα μέσα του ’60
Σπουδαία κομμάτια που έγραψε και τραγουδιούνται ως σήμερα κανείς δεν γνώριζε για ολόκληρες δεκαετίες ότι ήταν δικά του. Τα δύσκολα παιδικά χρόνια και η δικαίωση στα μέσα του ’60
«Που ‘σουν μάγκα το χειμώνα», «Εγώ δεν έχω βγάλει το σχολείο», «Ο ψαράς μέσα στη χώρα». Αυτά είναι κάποια από τα «διαμάντια» του ρεμπέτικου τραγουδιού που μας άφησε κληρονομιά -μαζί με δεκάδες άλλα- ο σπουδαίος ερμηνευτής Γιώργος Μουφλουζέλης.
Για πολλά χρόνια κανείς δεν γνώριζε ότι πολλά ρεμπέτικα κομμάτια είχαν την υπογραφή του. Η βιογραφία του με τίτλο «Οταν η λήγουσα είναι μακρά» αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για το σενάριο της θρυλικής σειράς «Το μινόρε της αυγής», στην οποία εμφανίστηκε τραγουδώντας δυο δικά του δημιουργήματα: τον «Ψαρά» και το «Μέσ’ στη φυλακή τ’ Ανάπλι».
Ο Γιώργος Μουφλουζέλης γεννήθηκε το 1912 στη Μυτιλήνη. Αναγκάστηκε να αφήσει το σχολείο μετά τη β’ δημοτικού, αφού ο αυστηρός κι απόμακρος πατέρας του αποφάσισε να τον πάρει μαζί του στην οικοδομή. Βασανίστηκε στα γιαπιά, είχε όμως τα αυτιά του ανοιχτά στους ήχους και στη μουσική. Λαϊκά, δημοτικά, ρεμπέτικα, χασικλίδικα, κουτσαβάκικα τραγούδια τον συντρόφευαν από πολύ νωρίς.
Αυτοδίδακτος
Εμαθε μόνος του μπουζούκι, τζουρά και μπαγλαμά. Στα 22 του, μαζί με έναν φίλο του που έπαιζε κιθάρα, έκαναν περιοδείες στη Σύρο, στην Τήνο και τη Σάμο, ενώ στη διάρκεια της κατοχής έμεινε στη Μυτιλήνη παίζοντας μουσική. Μετά τον Στρατό, το 1933, κατετάγη στη Χωροφυλακή, όμως δεν του πήγαινε η ψυχή να φορτώνει με μηνύσεις φτωχούς πολίτες για ψύλλου πήδημα. Ετσι, ζήτησε την απόλυσή του. Στο νησί γνώρισε την πρώτη γυναίκα του, την Παναγιώτα, την οποία έχασε ύστερα από 15 χρόνια από καρκίνο.
Αν και από το 1930 είχε αρχίσει τα πηγαινέλα στην Αθήνα, τελικά ήταν το 1958 που κατάφερε να εγκατασταθεί μόνιμα στην πόλη. Από τους πρώτους που γνώρισε ήταν ο Μπάτης, στο καφενείο του οποίου «Τα τέσσερα βάσανα, οι έξι πόνοι» έπιασε δουλειά ψήνοντας καφέδες. Εκεί συνάντησε τον Βαμβακάρη, τον Δελιά, τον Παπαϊωάννου. Οταν γνωρίστηκε με τον Απόστολο Καλδάρα, κυκλοφόρησε το πρώτο δισκάκι του με το «Ανεβαίνω σκαλοπάτια», χωρίς να εμφανίζεται το όνομά του. Δεύτερη επιτυχία ήταν το «Εγώ δεν έχω βγάλει το σχολείο», με ερμηνευτή τον Γρηγόρη Μπιθικώτση. Ως συνδημιουργός του κομματιού εμφανίζεται εκβιαστικά ο Μπάμπης Μπακάλης. Κάπως έτσι βίωσε τα κυκλώματα των δισκογραφικών. Τραγούδια του έγιναν γνωστά με ονόματα άλλων κι εκείνος έπαιρνε ως αντάλλαγμα 100, 200 ή 300 δραχμές, αναλόγως πώς κοστολογούσαν κάθε φορά την ανάγκη του για επιβίωση.
Το 1966 αποφάσισε να παντρευτεί ξανά, όμως η δεύτερη σύζυγός του τον εγκατέλειψε όταν ο γιος τους, ο Σταυράκης, ήταν δύο ετών. Στον αγώνα για την επιβίωση είχε πια δίπλα του τον μικρό. Μαζί έβγαιναν για το «πιατάκι», ο Γιώργης έπαιζε, το αγοράκι μάζευε τα κέρματα σε κουτούκια και ταβέρνες. Σε ένα από αυτά τα μαγαζιά, το 1968, συναντήθηκε με τον Ηλία Πετρόπουλο, ο οποίος ετοίμαζε βιβλίο για το ρεμπέτικο. Προσφέρθηκε να βοηθήσει κι ο Πετρόπουλος τον κάλεσε σε μια εκδήλωση στο «Χίλτον» για να τραγουδήσει. Εκεί τον ανακάλυψε ο ιδιοκτήτης της δισκογραφικής εταιρίας Λύρα Αλέξανδρος Πατσιφάς, ο οποίος του πρότεινε να κάνει δίσκο, στον οποίο να τραγουδάει ο ίδιος. Το άλμπουμ πήγε μια χαρά κι έτσι ακολούθησαν άλλοι τέσσερις δίσκοι. Παράλληλα, άρχισε τις εμφανίσεις σε μαγαζιά στην Πλάκα, είτε μαζί με καλλιτέχνες του Νέου Κύματος είτε με έντεχνους συνθέτες. Απέφευγε πεισματικά, ωστόσο, να συνεργαστεί με τις λεγόμενες «μεγάλες πίστες».
Οταν τη δεκαετία του ’70 ο Γιώργος Νταλάρας ετοίμαζε το άλμπουμ «50 χρόνια ρεμπέτικο τραγούδι» με επανεκτελέσεις θρυλικών κομματιών, ζήτησε από τον Μουφλουζέλη να του δώσει την άδεια ώστε να τραγουδήσει το «Σχολείο». Τότε ήταν που το όνομά του συνδέθηκε επίσημα με το τραγούδι κι άρχισε να δέχεται προτάσεις για εμφανίσεις. Ο δίσκος έγινε πλατινένιος, ο πρώτος στην ιστορία της ελληνικής δισκογραφίας.
«Το μινόρε της αυγής»
Μαζί με τους εναπομείναντες ρεμπέτες δούλεψε στον «Ζυγό». Ενα βράδυ γνώρισε τον τότε γενικό διευθυντή της ΕΡΤ Φώτη Μεσθεναίο, ο οποίος του έγραψε τη βιογραφία και τη χρησιμοποίησε ως σενάριο στον δεύτερο κύκλο του σίριαλ «Το μινόρε της αυγής».
Ολα αυτά τα χρόνια ο Μουφλουζέλης ζούσε με συντροφιά τον γιο του Σταύρο. Τα έβγαζαν δύσκολα πέρα. Σε ένα τηλεοπτικό αφιέρωμα ειπώθηκε ότι έπρεπε να βγει τιμητική σύνταξη για τους παλιούς καλλιτέχνες. Η Μελίνα Μερκούρη, ως υπουργός Πολιτισμού, την ενέκρινε, ο Γιώργος όμως την εισέπραξε μόνο τέσσερις πέντε φορές. Πέθανε σε ηλικία 79 χρονών στις 4 Αυγούστου του 1991, ξεχασμένος από φίλους και Πολιτεία.
Η προσφορά της Espresso Weekend
Προκειμένου να θυμηθούν οι παλιοί και να μάθουν οι νέοι, η «Espresso» προσφέρει αυτό το Σαββατοκύριακο δύο CD με 30 σπουδαίες και διαχρονικές επιτυχίες του Γιώργου Μουφλουζέλη. Ανάμεσα στα «διαμάντια» της συλλογής περιλαμβάνονται τα «Πού ‘σουν μάγκα το χειμώνα», «Εγώ δεν έχω βγάλει το σχολείο», «Τι σε νοιάζει εσένανε», «Ο ψαράς μέσα στη χώρα», «Θα διώξω κάθε μπλέξιμο», «Λάου λάου το πηγαίνεις».